สาหัส

สาหัส

อ่านว่า สา-หัด
บาลีเป็น “สาหส” อ่านว่า สา-หะ-สะ

“สาหส” รากศัพท์มาจาก –

1 สห (ธาตุ = อดกลั้น) + อ ปัจจัย = สห (สะ-หะ) แปลว่า “ภาวะเป็นเหตุให้อดกลั้นได้” หมายถึง ความอดกลั้น, กำลัง, ความสามารถ ใช้เป็นคุณศัพท์ หมายถึง ยอม, ทน (submitting to, enduring)

2 สห (ตามข้อ 1) ยืดเสียง ส เป็น สา > สาห + ส ปัจจัย = สาหส (สา-หะ-สะ) แปลว่า “การกระทำอันเกิดจากกำลัง” หมายถึง การใช้กำลัง, การกระทำตามอำเภอใจ, การปฏิบัติที่รุนแรง (violence, arbitrary action, acts of violence) ใช้เป็นคุณศัพท์ หมายถึง รุนแรง, รีบเร่ง, ผลุนผลัน (violent, hasty)

สํสกฤต-ไท-อังกฤษ อภิธาน แปล “สาหส” ว่า ทัณฑ์, พลาตการ, บีฑา punishment; violence; oppression.