ไสยศาสตร์

ไสยศาสตร์

อ่านว่า ไส-ยะ-สาด
ประกอบด้วย ไสย + ศาสตร์

(๑) คำว่า “ศาสตร์” บาลีเป็น “สตฺถ” (สัด-ถะ) รากศัพท์มาจาก :

(1) สสฺ (ธาตุ = เบียดเบียน) + ถ ปัจจัย, แปลง ส ที่สุดธาตุเป็น ต

: สสฺ + ถ = สสถ > สตฺถ แปลตามศัพท์ว่า “วัตถุเป็นเครื่องเบียดเบียนสัตว์”

(2) สรฺ (ธาตุ = ไป, เป็นไป) + ถ ปัจจัย แปลง ร เป็น ต

: สรฺ + ถ = สรถ > สตฺถ แปลตามศัพท์ว่า “หมู่เป็นที่เป็นไปแห่งส่วนย่อยทั้งหลาย”