จาริก – จารึก

จาริก – จารึก

“จาริก” บาลีอ่านว่า จา-ริ-กะ มาจากรากศัพท์ว่า จรฺ (ธาตุ = ประพฤติ, ดำเนินไป) + ณิก ปัจจัย, ลบ ณ (ณิก > อิก), ทีฆะ (ยืดเสียง) อะ ที่ จ-(รฺ) ต้นธาตุตามอำนาจของปัจจัยเนื่องด้วย ณ เป็น อา (จ- > จา-)