ชาตกาล

ชาตกาล

อ่านได้ 2 อย่าง คือ ชา-ตะ-กาน และ ชาด-ตะ-กาน
ประกอบด้วย ชาต + กาล

(๑) “ชาต”

บาลีอ่านว่า ชา-ตะ รากศัพท์มาจาก ชนฺ (ธาตุ = เกิด) + ต ปัจจัย, แปลง ชนฺ เป็น ชา

: ชนฺ + ต = ชนต > ชาต แปลว่า “เกิดแล้ว” = การเกิดได้มีขึ้นเรียบร้อยแล้ว ไม่ใช่กำลังเกิด หรือจักเกิด ในภาษาบาลีมักใช้เป็นคำกริยาและคุณศัพท์