ประสา – ภาษา

ประสา – ภาษา

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –

“ประสา : (คำนาม) วิสัยที่เป็นไป เช่น ตามประสาจน ตามประสาเด็ก ตามประสาใจ.”

พจน.54 ไม่ได้บอกว่า คำว่า “ประสา” มาจากภาษาอะไร

ผู้เขียนบาลีวันละคำขอเสนอว่า คำว่า “ประสา” เพี้ยนมาจากคำว่า “ภาษา”

“ภาษา” บาลีเป็น “ภาสา” (-สา ส เสือ) รากศัพท์มาจาก –

(1) ภาสฺ (ธาตุ = พูด) + อ ปัจจัย + อา ปัจจัยเครื่องหมายอิตถีลิง์

: ภาสฺ + อ = ภาส + อา = ภาสา แปลตามศัพท์ว่า “การพูด” “วาจาอันคนพูด”