ภูธร – นครบาล

ภูธร – นครบาล

อ่านว่า พู-ทอน นะ-คอน-บาน

(๑) “ภูธร”

บาลีอ่านว่า พู-ทะ-ระ รากศัพท์มาจาก ภู (แผ่นดิน, ถิ่นฐาน) + ธรฺ (ธาตุ = ทรงไว้) + อ ปัจจัย

: ภู + ธรฺ = ภูธร + อ = ภูธร แปลตามศัพท์ว่า “ทรงไว้ซึ่งภูมิประเทศ” หมายถึง ภูเขา