สวัสดี

สวัสดี

อ่านว่า สะ-หฺวัด-ดี
บาลีเป็น “สุวตฺถิ” อ่านว่า สุ-วัด-ถิ

“สุวตฺถิ” มาจาก สุ (= ดี, งาม) + อตฺถิ (= มี, เป็น)

“อตฺถิ” เป็นคำกริยา รากศัพท์มาจาก อสฺ (ธาตุ = มี, เป็น) ลบที่สุดธาตุ + ติ (วิภัตติอาขยาต ปฐมบุรุษ เอกพจน์) แปลง ติ เป็น ตฺถิ

: อสฺ > อ + ติ > ตฺถิ (= อ + ตฺถิ) = อตฺถิ แปลว่า ย่อมมี, ย่อมเป็น

สุ + อตฺถิ :
สุ แผลงเป็น สุว + อตฺถิ หรือ สุ + ว (คำประเภท “อาคม”) + อตฺถิ : สุ + ว + อตฺถิ = สุวตฺถิ (สุ-วัด-ถิ)
(ลองออกเสียง สุ-อัตถิ เร็วๆ จะได้เสียง สุ-วัด-ถิ หรือ สฺวัด-ถิ)