อหังการ

อหังการ

อ่านว่า อะ-หัง-กาน
บาลีเขียนว่า “อหงฺการ” (สะกด “อหํการ” ก็มี) อ่านว่า อะ-หัง-กา-ระ

“อหงฺการ” ประกอบด้วย อหํ + การ

“อหํ” เป็นสรรพนามเรียกตัวผู้พูดเอง (เอกพจน์ ประธานของประโยค) แปลว่า ข้าพเจ้า ข้า กู (ตามสถานะ)