อาณาเขต

อาณาเขต

อ่านว่า อา-นา-เขด
บาลีเป็น “อาณาเขตฺต” (อา-นา-เขด-ตะ) และ “อาณกฺเขตฺต” (อา-นัก-เขด-ตะ)
ประกอบด้วย อาณา + เขตฺต

“อาณา” แปลตามศัพท์ว่า “เครื่องส่งไป” หมายถึง คำสั่ง, คำบังคับ, อำนาจ, การสั่ง, คำสอน, อำนาจปกครอง

“เขตฺต” (ภาษาไทยเขียน “เขต” ตัด ต ออกตัวหนึ่ง) แปลตามศัพท์ว่า “ที่หว่านพืช” “ที่รักษาพืชที่หว่านไว้” หมายถึง นา, ไร่, สวน, ที่ดินแปลงหนึ่ง, ที่ดินอันเหมาะสมแก่การเพาะปลูก, ที่ตั้ง, ดินแดน