เทวทูต

เทวทูต

อ่านว่า เท-วะ-ทูด
ประกอบด้วย เทว + ทูต

(๑) “เทว” (เท-วะ)

รากศัพท์มาจาก ทิวฺ (ธาตุ = รุ่งเรือง, เล่น, สนุก, เพลิดเพลิน) + อ ปัจจัย, แผลง อิ ที่ ทิ-(วฺ) เป็น เอ

: ทิวฺ + อ = ทิว > เทว แปลตามศัพท์ว่า (1) “ผู้รุ่งเรืองด้วยฤทธิ์ของตน”