เอกลักษณ์

เอกลักษณ์
(บาลีไทย)

อ่านว่า เอก-กะ-ลัก
ประกอบด้วย เอก + ลักษณ์

(๑) “เอก”

บาลีอ่านว่า เอ-กะ รากศัพท์มาจาก อิ (ธาตุ = ไป, เป็นไป, ตั้งอยู่) + ณฺวุ ปัจจัย, แผลง อิ เป็น เอ, แปลง ณฺวุ เป็น อก