ไปยาล

ไปยาล

อ่านว่า ไป-ยาน

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า ไปยาล เป็นคำนาม –
(1) เครื่องหมายละคํา รูปดังนี้ ‘ฯ’ เรียกว่า ไปยาลน้อย สําหรับละคําที่ประกอบคําหน้า เช่น กรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ
(2) รูปดังนี้ ‘ฯลฯ’ หรือ ‘ฯเปฯ’ เรียกว่า ไปยาลใหญ่ สําหรับละข้อความข้างท้าย เช่น ในป่ามีช้าง เสือ ลิง ค่าง ฯลฯ อ่านว่า “ละ” –
(3) หรือละข้อความในระหว่าง เช่น เพลงสรรเสริญพระบารมีว่า ข้าวรพุทธเจ้า ฯลฯ ดุจถวายชัย ชโย อ่านว่า “ละถึง”