สัตตติวัสสานุสรณีย์ 

สัตตติวัสสานุสรณีย์ 

——————-

๗๐ ปีฉลองสิริราชสมบัติ

+++++++++++++

๏ ยอกรเหนือเกศก้ม…………กราบยุคล

แทบบาทองค์ภูมิพล…………ผ่านฟ้า

เจ็ดสิบวัสสานุสนธิ์……………เสวยราชย์

เชิญเทพอวยชเยศหล้า……..โลกพร้องพรถวาย๚ะ๛

๏ (๑) ยอกรขึ้นเหนือเกศ……กราบบทเรศองค์ภูมิพล

เจ็ดสิบวัสสาดล……………….เป็นมงคลครองแผ่นดิน

๏ (๒) เดชะพระบารมี………..จำเริญศรีจำเริญสิน

เย็นจิตอยู่อาจิณ………………ทุกธานินทร์เทิดพระนาม

๏ (๓) คือแสงทิพย์ส่องไทย…คือสายใยแห่งทวยสยาม

ยิ่งยาววันยิ่งแวววาม…………..ยิ่งยาวยามยิ่งร่มเย็น

๏ (๔) หัตถ์ทิพย์แห่งท่านไท้…กำจัดไข้กำจัดเข็ญ

ถอนทุกข์ขุกลำเค็ญ……………เย็นทั่วหน้ามาทุกฉนำ

๏ (๕) แผ่นดินที่ทรงครอง…….แผ่นดินทองแผ่นดินธรรม

คราวเข็ญเข้าครอบงำ………….ทรงดับเข็ญทุกคราวครัน

๏ (๖) เหน็ดเหนื่อยนั้นหนักนัก..ทรงงานหนักอเนกอนันต์

วันพักเพียงสักวัน……………….ก็แสนน้อยดูนานเกิน

๏ (๗) วังทิพย์คือท้องทุ่ง……..ม่านงามรุ้งคือเขาเขิน

ร้อนหนาวในราวเนิน…………….มาโลมไล้ต่างรสสุคนธ์

๏ (๘) ย่างพระบาทที่ยาตรา…..ยาวรอบหล้าฟ้าสากล

พระเสโทที่ถั่งท้น……………….ถ้าไหลรวมคงท่วมไทย

๏ (๙) ทรงธรรมโดย “ทรงทำ”..พระทรงนำอเนกนัย

ยึดรอยยุคลไคล…………………ย่อมคว้าชัยให้โลกชม

๏ (๑๐) ยามภัยพิบัติเบียน……..จำจนเจียนจวนจ่อมจม

ทรงเสกชีวิตตรม………………..ให้กลับฟื้นขึ้นยืนตน

๏ (๑๑) ถิ่นโหยระหายหิว………ที่เหือดแห้งทุกแห่งหน

ย่อมชื้นด้วยหยาดชล……………ที่ทรงชุบให้ฉ่ำทรวง

๏ (๑๒) คือธารเมตตาธรรม…….อันลึกล้ำทะเลหลวง

เอิบอาบกำซาบปวง……………..ทุกลมปราณด้วยปรานี

๏ (๑๓) แผ่ผายข่ายการุณย์…….เบิกบัวบุญพระบารมี

คุ้มครองป้องธาตรี……………….ให้บานชื่นรื่นเริงชนม์

๏ (๑๔) ทศธรรมล้ำสถิต………..ทศทิศไร้ทุกข์ทน

พระเดชอดุลย์ดล………………..ทั้งสากลจึงเกริกไกร

๏ (๑๕) ข้าเจ้าเนาธรณิน………..ข้าแผ่นดินสำนึกใน

น้อมธรรมที่นำไทย……………….ถวายชัยธิราชา

๏ (๑๖) ศีลสัตย์คือสายสร้อย……บรรจงร้อยแทนมาลา

บุญผองบำเพ็ญมา………………..น้อมบูชาเป็นราชพลี

๏ (๑๗) เดชะพระไตรรัตน์……….พระปรมัตถบารมี

เทวาทุกราศี……………………….อัญเชิญช่วยอวยชัยถวาย

๏ (๑๘) ขอจงทรงพระเจริญ…….พระชนม์เกินร้อยปีปลาย

อาพาธพินาศหาย…………………ภัยพาลพ่ายพระภูมิพล

๏ (๑๙) จงพระเสวยสวัสดิ์……….พูนพิพัฒน์ผองศุภผล

พระหฤทัยไกลกังวล………………ทุกทิพาราตรีกาล

๏ (๒๐) พระประสงค์ทุกสิ่งเสร็จ…แม้สรรเพชญพระโพธิญาณ

ดำรงรัชย์ชัชวาล…………………..ดั่งเวียงสวรรค์นิรันดร์ เทอญ๚ะ๛

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

ข้าพระพุทธเจ้า

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๙ มิถุนายน ๒๕๕๙

บรรจบวันเสวยสิริราชสมบัติครบ ๗๐ ปี

…………………………….

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

…………………………….