บิณฑบาต (บาลีวันละคำ 12)
บิณฑบาต
มาจากคำบาลีว่า “ปิณฺฑปาต” อ่านว่า ปิน-ดะ-ปา-ตะ
ปิณฺฑ = ก้อนข้าว
ปาต = ตก (เช่น ของตกลงที่พื้น)
ปิณฺฑปาต แปลตามศัพท์ว่า “การตกของก้อนข้าว” หมายถึง ทำอาหารให้ตกลงไปในบาตรพระ คือตักบาตร หรือใส่บาตรนั่นเอง
บิณฑบาต จึงหมายถึง พระภิกษุสามเณรรับของที่เขานํามาใส่บาตร
คำว่า “บิณฑบาต” โดยปริยาย หรือสำนวนภาษา ยังหมายถึงการที่พระภิกษุสามเณรขอหรือขอร้อง เช่น “เรื่องนี้ขอบิณฑบาตให้เลิกแล้วต่อกัน”
คำว่า “บิณฑบาต” อย่าเขียนเป็น “บิณฑบาตร”
“-บาต” ไม่ต้องมี ร เรือ
เป็นคนละคำกับ บาตรพระ
: ขอบิณฑบาตเถอะ อย่าเขียนผิดๆ กันอีกเลย
บาลีวันละคำ (12)
15 – 5 – 55
ห้องพระ
3-8-55