นรก-สวรรค์

นรก-สวรรค์

ภาษาไทยอ่านว่า นะ-รก / สะ-หฺวัน
บาลีเป็น “นรก” อ่านว่า นะ-ระ-กะ
และ “สคฺค” อ่านว่า สัก-คะ

(1) นรก)

“นรก” แปลตามศัพท์ว่า “ภูมิที่นำคนบาปไป” รากศัพท์ประกอบด้วย –
1 นี (ธาตุ = นำไป) + ณฺวุ ปัจจัย, แปลง อี (ที่ นี) เป็น อ, แปลง ณฺวุ เป็น อก (อะ-กะ), ลง ร อาคม
: นี > น + ร = นร + ณฺวุ > อก = นรก
2 นร (ธาตุ = นำไป) + ณฺวุ ปัจจัย, แปลง ณฺวุ เป็น อก
: นร + ณฺวุ > อก = นรก

“นรก” นอกจากหมายถึง ภูมินรก ดังที่เราเข้าใจกันแล้ว ยังแปลว่า หลุมลึก หรือ เหว อีกด้วย