จงรักภักดี – ธรรมธารา

จงรักภักดี

“จงรัก” เป็นคำไทย
“ภักดี” (พัก-ดี) เป็นบาลีสันสกฤต

“ภักดี” บาลีเป็น “ภตฺติ” (พัด-ติ) รากศัพท์มาจาก ภชฺ (ธาตุ = คบ) + ติ ปัจจัย, แปลง ชฺ ที่สุดธาตุเป็น ตฺ (ภชฺ > ภตฺ)

: ภชฺ + ติ = ภชฺติ > ภตฺติ แปลตามศัพท์ว่า “การคบ”