ประสูติการ – ประสูติกาล (บาลีวันละคำ 1,080)
ประสูติการ – ประสูติกาล
ประกอบด้วย ประสูติ + การ, หรือ + กาล
หลักการอ่าน :
๑ ประสูติ อยู่เดี่ยวหรืออยู่ท้ายคำ อ่านว่า ปฺระ-สูด
๒ ประสูติ- มีคำอื่นมาสมาสข้างท้าย อ่านว่า ปฺระ-สู-ติ-
เช่นในคำว่า “ประสูติการ” หรือ “ประสูติกาล” ก็อ่านว่า ปฺระ-สู-ติ-กาน