มหัคฆภัณฑ์-วันวิสาข์

ได้เห็นชื่อท่านผู้หนึ่ง สะกดเป็น “มหัคฆพันธ์”
ถ้าอ่านตามหลักคำสมาสก็อ่านว่า มะ-หัก-คะ-พัน

ทำให้นึกคำว่า “มหคฺฆภณฺฑ” ในภาษาบาลี

“มหคฺฆภณฺฑ” อ่านว่า มะ-หัก-คะ-พัน-ดะ
ประกอบด้วย มหคฺฆ + ภณฺฑ

“มหคฺฆ” (มะ-หัก-คะ) รากศัพท์มาจาก มหนฺต (มาก, ใหญ่, สำคัญ) ลดรูปเป็น มห + อคฺฆ (มีค่า, มีราคา)