วาทศิลป์

วาทศิลป์

อ่านว่า วา-ทะ-สิน
ประกอบด้วย วาท + ศิลป์

(๑) “วาท” (วา-ทะ)

รากศัพท์มาจาก วทฺ (ธาตุ = พูด, กล่าว) + ณ ปัจจัย, ลบ ณ, ทีฆะ (ยืดเสียง) อะ ที่ ว-(ทฺ) เป็น อา (วทฺ > วาทฺ)

: วทฺ + ณ = วทณ > วท > วาท แปลตามศัพท์ว่า “คำเป็นเครื่องพูด”