วิเวก – ธรรมธารา

วิเวก

อ่านว่า วิ-เวก
บาลีอ่านว่า วิ-เว-กะ
รากศัพท์คือ วิ (= วิเศษ, แจ้ง, ต่าง) + วิจ (ธาตุ = สงัด) + ณ ปัจจัย แผลง วิ ที่พยางค์แรกของธาตุเป็น เว แปลง จ เป็น ก
: วิ + วิจ > เวจ > เวก = วิเวก

“วิเวก” แปลตามศัพท์ว่า “ความสงัดอย่างวิเศษ” หมายถึง ความโดดเดี่ยว, การแยกออก, การอยู่โดดเดี่ยว, ความรู้สึกสงบปลอดการรบกวน, ความรู้สึกเดียวดาย (ฝรั่งแปลว่า detachment, loneliness, separation, seclusion; singleness of heart, discrimination of thought)