สนามหลวง – ธรรมธารา

สนามหลวง
บาลีว่าอย่างไร

คำว่า “สนามหลวง” ตามความหมายเดิม ถอดความจากคำบาลีว่า “ราชงฺคณ” (รา-ชัง-คะ-นะ)
ประกอบด้วย ราช + องฺคณ

“ราช” (บาลีอ่านว่า รา-ชะ) แปลว่า พระราชา, พระเจ้าแผ่นดิน ใช้นำหน้าคำให้มีความหมายว่า “เป็นของพระเจ้าแผ่นดินหรือเกี่ยวกับพระเจ้าแผ่นดิน” ตรงกับคำไทยสั้นๆ ว่า “หลวง” นั่นเอง

“องฺคณ” (อัง-คะ-นะ) มีความหมาย 2 อย่าง คือ –

(1) แปลตามศัพท์ว่า “ที่ไปแห่งผู้คน” หมายถึง สนาม, เนิน, ลาน, ที่ว่าง (an open space, a clearing)