สัญญัติ – ธรรมธารา

สัญญัติ

: แขกแปลกหน้า

“สัญญัติ” บาลีเป็น “สญฺญตฺติ” อ่านว่า สัน-ยัด-ติ รากศัพท์มาจาก สํ (พร้อมกัน, ร่วมกัน) + ญา (ธาตุ = รู้) + ติ ปัจจัย, แปลงนิคหิตที่ สํ เป็น ญฺ (สํ > สญฺ), ซ้อน ตฺ, ลบสระที่สุดธาตุ (สูตรไวยากรณ์ว่า “ลบสระหน้า” หมายถึงสระที่อยู่หน้าปัจจัย ในที่นี้คือ อา ที่ ญา : ญา > ญ)

: สํ > สญฺ + ญา = สญฺญา > สญฺญ + ตฺ + ติ = สญฺญตฺติ แปลตามศัพท์ว่า “การทำให้รู้พร้อมกัน”