สุญญากาศ – ธรรมธารา

สุญญากาศ

อ่านว่า สุน-ยา-กาด
ประกอบด้วย สุญญ + อากาศ

(๑) “สุญญ”

บาลีเขียน “สุญฺญ” อ่านว่า สุน-ยะ (มีจุดใต้ ญ ตัวหน้า) รากศัพท์มาจาก :

(1) สุน (การไป) + ย ปัจจัย, แปลง น (ที่ (สุ)-น กับ ย เป็น ญฺญ

: สุน + ย = สุนย > สุญฺญ แปลตามศัพท์ว่า “สิ่งที่เกื้อกูลแก่การไป” (คือทำให้ไม่ติดขัด เพราะว่าง โล่ง)