อากูล ไม่ใช่ ปฏิกูล

อากูล

ไม่ใช่ ปฏิกูล

“อากูล” บาลีเป็น “อากุล” (อา-กุ-ละ, -กุ- ไม่ใช่ -กู-) รากศัพท์มาจาก อา ( = กลับความ) + กุลฺ (ธาตุ = ผูก, มัด, พัน) + อ ปัจจัย

: อา + กุล + อ = อากุล แปลตามศัพท์ว่า “อันเขาปล่อย” หรือ “สิ่งที่ถูกปล่อยให้กระจาย” หมายถึง วุ่นวาย, สับสน, รกรุงรัง, ยังไม่ได้สะสางให้เรียบร้อย คำที่นิยมแปลกันมากคือ “คั่งค้าง”