โมฆียะ – ธรรมธารา

โมฆียะ

อ่านว่า โม-คี-ยะ
รากศัพท์ประกอบด้วย โมฆ + อีย ปัจจัย

“โมฆ” แปลตามศัพท์ว่า “ภาวะที่หลงลืม” ใช้เป็นคุณศัพท์ หมายถึง เปล่า, ว่าง, ไร้ประโยชน์, ไม่บรรลุผลดังที่ประสงค์ (ดูเพิ่มเติมที่ “โมฆะ” บาลีวันละคำ (632) 6-2-57)