โลก

โลก

อ่านว่า โลก
บาลีอ่านว่า โล-กะ

รู้จัก “โลก” ในแง่มุมต่างๆ

๑ ในแง่ภาษา

1 “โลก” มีรากศัพท์มาจาก ลุชฺ (ธาตุ = พินาศ) + ณ ปัจจัย แปลง ช เป็น ก แผลง อุ เป็น โอ
: ลุชฺ > ลุก > โลก + ณ = โลก แปลตามศัพท์ว่า “สิ่งที่จะพินาศไป”