ไวยากรณ์ – ธรรมธารา

ไวยากรณ์

อ่านว่า ไว-ยา-กอน
บาลีเป็น “วฺยากรณ” อ่านว่า วยา-กะ-ระ-นะ และ “เวยฺยากรณ” อ่านว่า เว็ย-ยา-กะ-ระ-นะ

“วฺยากรณ” รากศัพท์มาจาก วิ (= พิเศษ, แจ้ง, ต่าง) + อา (= ทั่ว, ยิ่ง) + กร (ธาตุ = ทำ) + ยุ (ปัจจัย แปลงเป็น อน [อะ-นะ] ประกอบท้ายธาตุที่ลงท้ายด้วย ร ให้แปลง น เป็น ณ) : วิ + อา = วฺยา + กร = วฺยากร + ยุ > อน > อณ = วฺยากรณ