ภวนฺตุ เต (บาลีวันละคำ 74)
ภวนฺตุ เต
อ่านว่า ภะ-วัน-ตุ – เต
เป็นคำสุดท้ายในบทอนุโมทนาที่เราได้ยินพระท่านสวดในงานบุญ จนจำได้ติดหูติดปากเป็นส่วนมาก แต่อาจจะไม่รู้ความหมาย
ภวนฺตุ เต แปลว่า “จงมีแก่ท่าน”
ข้อความเต็มๆ พร้อมทั้งคำแปลมีดังนี้ (ภาษาบาลีเขียนแบบคำอ่าน)
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง ขอสรรพมงคลจงมีแก่ท่าน
รักขันตุ สัพพะเทวะตา ขอเหล่าเทวดาทั้งปวงจงรักษาท่าน
สัพพะพุทธานุภาเวนะ ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้าทั้งปวง
สัพพะธัมมานุภาเวนะ ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมทั้งปวง
สัพพะสังฆานุภาเวนะ ด้วยอานุภาพแห่งพระสงฆ์ทั้งปวง
สะทา โสตถี ภะวันตุ เต. ขอความสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน
ทุกเมื่อ เทอญ.
แปลวรรคสุดท้ายทีละศัพท์ –
โสตถี = ขอความสวัสดีทั้งหลาย
ภะวันตุ = จงมี
เต = แก่ท่าน
สะทา = ทุกเมื่อเทอญ
ขอความสวัสดีจงมีแก่เพื่อนๆ ทุกเมื่อ เทอญ.
บาลีวันละคำ (74)
19-7-55
ห้องพระ
29-12-55