ภาพพจน์ (บาลีวันละคำ 360)
ภาพพจน์
(บาลีไทย-ศัพท์บัญญัติ)
“ภาพพจน์” อ่านว่า พาบ-พด ประกอบด้วยคำว่า ภาพ + พจน์
“ภาพ” บาลีเป็น “ภาว” (พา-วะ) แปลว่า ความมี, ความเป็น, ภาวะ (condition), ธรรมชาติ, การปลูกฝัง หรือการผลิตผลด้วยความคิด, ภาวะทางใจ
“พจน์” บาลีเป็น “วจน” (วะ-จะ-นะ) แปลว่า คำพูด, การเปล่งเสียง, ถ้อยคำ, การร้องเรียก
ภาว + วจน แปลง ว เป็น พ = ภาพพจน การัต์ที่ น = ภาพพจน์
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 บอกไว้ว่า “ภาพพจน์” บัญญัติเทียบคำอังกฤษว่า figure of speech ให้ความหมายไว้ 2 นัย คือ –
(1) ถ้อยคำที่เป็นสํานวนโวหารทําให้นึกเห็นเป็นภาพ
(2) ถ้อยคำที่เรียบเรียงอย่างมีชั้นเชิงเป็นโวหาร มีเจตนาให้มีประสิทธิผลต่อความคิด ความเข้าใจ ให้จินตนาการและถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างกว้างขวางลึกซึ้งกว่าการบอกเล่าที่ตรงไปตรงมา
โปรดสังเกตว่า “ภาพ” ในคำนี้ แม้จะเป็นบาลี แต่เราเอามาให้ความหมายใหม่ คือ
(1) รูปที่ปรากฏเห็นหรือนึกเห็น เช่น ภาพทิวทัศน์ ภาพในฝัน
(2) สิ่งที่วาดขึ้นเป็นรูปหรือสิ่งที่ถ่ายแบบไว้ เช่น ภาพสีน้ำมัน ภาพถ่าย
ซึ่งไม่ใช่ความหมายในภาษาบาลี
: จะ “สร้างภาพ” หรือ “สร้างภาพพจน์” ก็ไม่งามหมดจดเท่ากับทำได้จริงอย่างจริงใจ
—————-
(สนองเมตตาจิต ของท่านอาทิตฺตเมธี ภิกฺขุ)
บาลีวันละคำ (360)
7-5-56
อาทิตฺตเมธี ภิกฺขุ ๖ พ.ค.๕๖
ภาพพจน์
[พาบพด] น. ถ้อยคำที่เป็นสํานวนโวหารทําให้นึกเห็นเป็นภาพ, ถ้อยคำที่เรียบเรียงอย่างมีชั้นเชิงเป็นโวหาร มีเจตนาให้มีประสิทธิผลต่อความคิด ความเข้าใจ ให้จินตนาการและถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างกว้างขวางลึกซึ้งกว่าการบอกเล่าที่ตรงไปตรงมา. (อ. figure of speech).
การใช้คำพูดที่ผิดแผกจากภาษาตรงๆ เช่น การอุปมา การเยาะเย้ย แดกดัน, รูปแห่งภาษา, ภาษาภาพ, ภาพพจน์
ภาว (บาลี-อังกฤษ)
๑ ความมี, ความเป็น, ภาวะ (condition), ธรรมชาติ
๒ การปลูกฝัง หรือการผลิตผลด้วยความคิด (cultivation or production by thought), ภาวะทางใจ
วจน
คำพูด, การเปล่งเสียง, ถ้อยคำ, การร้องเรียก
ภาพ, ภาพ-
[พาบ, พาบพะ-] น. ความ, ความมี, ความเป็น, มักใช้ประกอบเป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น มรณภาพ ว่า ความตาย; รูปที่ปรากฏเห็นหรือนึกเห็น เช่น ภาพทิวทัศน์ ภาพในฝัน, สิ่งที่วาดขึ้นเป็นรูปหรือสิ่งที่ถ่ายแบบไว้ เช่น ภาพสีน้ำมัน ภาพถ่าย. (ป., ส. ภาว).
พจน์ ๒
(คณิต) น. สัญลักษณ์ที่แทนจํานวนจริงหรือจํานวนเชิงซ้อน ซึ่งจะเป็นจํานวนเดียวหรือหลายจํานวนคูณหรือหารกันก็ได้. (อ. term).
พจน-, พจน์ ๑
[พดจะนะ-, พด] น. คําพูด, ถ้อยคํา. (ป. วจน).
figure (พจนานุกรมอังกฤษ-บาลี)
(คำนาม)
๑ ปฏิพิมฺพ, สณฺฐาน
๒ องฺค, สงฺขฺยารูป
๓ วากฺยาลงฺการ
๔ เทห, สรีร
(คำกิริยา)
๑ รูปานิ อาลิขติ
๒ องฺคานิ ลิขติ
figurative (1) เป็นอุปมา, โดยอุปมา (2) (ศิลปะ) ที่แสดงรูปร่าง เช่น การวาดเขียนและสลักปั้น อลงฺการิก, รูปกายตฺต
figurine ขุทฺทกปฏิมา
picture จิตฺตกมฺม, ปฏิรูป
figure of speech อาจหมายถึง “ลักษณะของโวหาร”
ทำนองเดียวกับโวหารทั้ง ๔ ในตำราเรียงความ
เทศนาโวหาร
น. สำนวนเขียนที่เป็นไปในลักษณะการเทศนาของพระ.
พรรณนาโวหาร
น. สำนวนเขียนที่กล่าวเป็นเรื่องราวอย่างละเอียดเพื่อให้ผู้อ่านนึกเห็นเป็นภาพ. [-ทก] ก. ยกตัวอย่างมาอ้างให้เห็น. (ป.; ส. ว่า ช่วยทํา, ทําให้สําเร็จ).
บรรยาย
[บันยาย, บันระยาย] ก. ชี้แจงหรืออธิบายเรื่องให้ฟังเป็นต้น, เล่าเรื่อง เช่น ภาพยนตร์มีอักษรไทยบรรยายกํากับไว้. (ส.).
อุปมาโวหาร
น. สํานวนเขียนที่กล่าวถึงเรื่องราวโดยยกสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาเปรียบเทียบประกอบ.
สาธกโวหาร