ผ้าขาวผืนนั้น

ผ้าขาวผืนนั้น

————-

เมื่อวาน (๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๘) ผมทำหน้าที่ขับรถพาอาจารย์ที่บ้านไปตรวจตาตามที่หมอนัดที่โรงพยาบาลบ้านแพ้ว สมุทรสาคร 

ระหว่างรอ-ซึ่งเป็นเวลานานมาก-ผมก็เดินดูนั่นนี่โน่นไปตามเรื่อง 

ดูจนพอแก่ความต้องการแล้วผมก็ไปยืนเจริญสติอยู่บริเวณด้านหลังพระอนุสาวรีย์สมเด็จย่า 

บริเวณรอบพระอนุสาวรีย์มีคนนั่งพักรอ-คงจะแบบเดียวกับผม-อยู่หลายคน

มีพ่อแม่คู่หนึ่ง ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว นั่งอยู่ด้านหนึ่งกับลูกสาวตัวน้อย

ลูกสาวน่าจะไม่เกิน ๒ ขวบ เดินไปเดินมาอยู่บริเวณนั้น เดินเก่งมาก แม่คอยเดินตามอยู่ใกล้ๆ พอแม่จะจับตัวก็จะเบี่ยงตัวหลบ ไม่ยอมให้จับ จะเดินเอง เวลาถึงพื้นต่างระดับแม่หนูจะก้มลงเอามือเท้าพื้น ก้าวขาขึ้นไปได้เอง ไม่ต้องให้แม่ช่วย ฉลาดมาก

เดินไปเดินมา นานๆ ทีก็เดินขึ้นไปบนลานพระอนุสาวรีย์

พอไปถึงบริเวณด้านหน้าพระรูปสมเด็จย่า หนูน้อยยกมือไหว้ด้วยตัวเองโดยไม่มีใครบอก

ทีแรกผมเข้าใจว่า เด็กอาจจะบังเอิญทำกิริยาอะไรสักอย่างที่ดูคล้ายยกมือไหว้

สังเกตต่อไปอีก หนูน้อยเดินไปทางอื่น ไปไหนๆ อีกไกล แล้วก็วนกลับมาบนลานอนุสาวรีย์อีก

พอถึงบริเวณด้านหน้าพระรูปสมเด็จย่า หนูน้อยก็ยกมือไหว้อีก 

ไหว้เอง ไม่มีใครบอก

คราวนี้เห็นได้ชัดว่าตั้งใจทำกิริยาไหว้จริงๆ-ไหว้แบบเดียวกับที่พ่อแม่มักบอกลูกน้อยเวลาเห็นพระว่า ธุพระซะลูก – แบบนั้น

ผมยกมืออนุโมทนาไปกับหนูน้อยด้วยความชื่นใจ

ผมเข้าใจว่าพ่อแม่หรือคนเลี้ยงแม่หนูคนนั้นคงจะเคยพามาที่นี่ก่อนแล้ว และได้เคยสอนให้ไหว้พระรูปสมเด็จย่า หรือไม่ก็ได้เคยพาไปที่วัดหรือที่ซึ่งมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประดิษฐานอยู่ในลักษณะคล้ายกันแบบนี้และได้สอนให้ไหว้พระ แม่หนูจึงจำได้ว่าถ้าเห็นรูปแบบนั้นต้องยกมือไหว้

———-

เด็กน้อยคือผ้าขาว

จะย้อมให้เป็นสีอะไรก็ได้

จะเอาอะไรมาแต้มมาแต่งก็ได้

หรือแม้แต่จะเอาไปเช็ดไปถูอะไรก็ได้

เราอยากให้พลเมืองของเราเป็นคนอย่างไร 

หรือแม้แต่อยากให้พลโลกของเราเป็นคนอย่างไร 

เราสร้างได้ 

เหมือนผ้าขาวที่เราย้อมได้ตามต้องการ

ขึ้นอยู่กับว่า ใครจะย้อมผ้าขาวให้เป็นอะไร

สังคมจะย้อมผ้าขาวให้เป็นอะไร

หรือจะปล่อยให้อะไรมาเประเปื้อนผ้าขาว

ผืนนี้ ผืนนั้น ผืนโน้น ซึ่งมีอยู่ทั่วไป

เหมือนหนูน้อย-ผ้าขาวผืนนั้น

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๘

๑๐:๐๗

…………………………….

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

…………………………….