แผ่นดินพุทธรอดได้-ถ้าบริหารจัดการดี
แผ่นดินพุทธรอดได้-ถ้าบริหารจัดการดี
————————
ภาพประกอบเรื่องนี้เป็นภาพในชุดที่ผมเรียกว่า “ส่งกำลังบำรุง”
คำว่า “ส่งกำลังบำรุง” ผมเข้าใจว่าเป็นศัพท์ทางทหารโดยเฉพาะ
ถ้าพูดถึงชื่อหน่วยงาน กองทัพเขาเรียก “กรมส่งกำลังบำรุง” ต่อด้วยชื่อเหล่าทัพ เช่น กรมส่งกำลังบำรุงทหารเรือ
กรมนี้ไม่ได้มีหน้าที่แบกขนอะไรเอาไปให้ทหารที่กำลังรบกันที่ไหน แต่มีหน้าที่วางแผน อำนวยการ กำกับดูแลว่าทหารที่กำลังออกไปรบกันหรือออกไปปฏิบัติภารกิจที่ไหนๆ นั้นควรจะต้องมีอะไร ต้องใช้อะไรบ้าง และควรจะเป็นหน้าที่ของกรมกองไหนเป็นผู้จัดหาอย่างนี้เป็นต้น
เรียกตามภาษาชาวบ้านๆ ก็ว่าเป็นฝ่ายออกหัวคิดวางแผน แต่เวลาจะขนปืนขนกระสุนดินดำเอาไปยิงกัน หรือขนเสบียงอาหารเอาไปเลี้ยงกัน ก็จะมีอีกพวกหนึ่งเข้ามาทำหน้าที่
ว่ากันสั้นๆ ง่ายๆ แค่นี้ก่อน
————
เมื่อผมคิดพิมพ์หนังสือแจกเป็นธรรมทาน ผมก็ออกหัวคิดทำต้นฉบับหนังสือ
ญาติมิตรที่รู้ข่าว ใครพอสะดวกและพอมีกำลังก็ช่วยกันออกเงินค่าพิมพ์
เงินค่าพิมพ์นี้ผมถือเคร่งว่าต้องใช้ไปเพื่อเป็นค่าพิมพ์เท่านั้น ไม่เอามาใช้เป็นค่าอื่น
ส่วนค่าส่งผมจะรับผิดชอบเอง
มีอยู่คราวหนึ่งซองขาดตลาด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ที่ทำการไปรษณีย์ก็ไม่มีจำหน่าย ผมก็เลยเผลอบ่นออกไป
ญาติมิตรที่รู้แกวก็เลยจัดหาส่งมาให้ แถมส่งแสตมป์มาด้วย
ตั้งแต่นั้นมาก็จะมีญาติมิตรประเภทหนึ่งคอยชำเลืองดูว่าในกระบวนการจัดส่งหนังสือธรรมทานนี้ควรจะใช้อะไรหรือควรจะมีอะไร เช่นตราประทับชื่อผู้ส่ง ตราประทับ “สิ่งตีพิมพ์” ซึ่งใช้ได้ถาวร ตลอดจนกาวและซองเป็นต้นซึ่งเป็นของใช้หมดเปลือง
ท่านเหล่านั้นก็จะคอยจัดหามาสนับสนุน หรือมาส่งกำลังบำรุง หลายท่านอุตส่าห์บุกบั่นมาจนถึงบ้านผม มาช่วยบรรจุซอง ปิดจ่าหน้าซอง จนถึงมาช่วยจัดทำจ่าหน้าซองตามข้อมูลที่ผมบันทึกไว้เมื่อมีผู้ขอหนังสือมา
ความร่วมมือเหล่านี้ทำให้งานธรรมทานดำเนินไปด้วยความสะดวกยิ่งขึ้น
ล่าสุดเมื่อวานนี้ผมก็ได้รับซองกับแสตมป์ดังที่เห็นในภาพ
ท่านผู้ส่งกำลังบำรุงรายล่าสุดนี้กำชับมาว่าไม่ต้องเอาไปโพสต์
แต่ผมได้เห็นแง่มุมสำคัญที่อยากจะชี้ให้ญาติมิตรช่วยกันมอง
จุดแรก เจ้าภาพเป็นพระภิกษุ ซึ่งตามฐานะแล้วท่านเป็นผู้รับ ไม่ใช่ผู้ให้
ความจริงแล้วขบวนการธรรมธานนี้มีพระสงฆ์สามเณรร่วมบริจาคสนับสนุนอยู่เสมอ
จุดนี้เป็นการบอกให้รู้ว่า น้ำใจที่เป็นกุศลนั้นย่อมมีมาได้จากบุคคลทุกชนชั้น
จุดที่สอง เจ้าภาพมี ๒ รายรวมกัน รายหนึ่งเป็นเจ้าภาพซอง รายหนึ่งเป็นเจ้าภาพแสตมป์
จุดนี้กระตุ้นให้นึกถึงคำกลอนที่ว่า
โบราณว่าถ้าเหลือกำลังลาก
ให้ออกปากบอกแขกช่วยแบกหาม
……..
ธรรมทานนี้ผมทำคนเดียวไม่ไหว ผมก็ออกปากบอกแขกช่วยกันแบกหามไปได้
พอมาถึงขั้นส่งกำลังบำรุง ท่านช่วยคนเดียวไม่ไหว ท่านก็ออกปากบอกเพื่อนสหธรรมิกให้ช่วยกันช่วย ก็ช่วยกันไปได้อีก
————
ผมมองไกลออกไป
บ้านเมืองเรานี้ไม่ได้ขาดแคลนทรัพยากรเลย
ผมได้อ่านมานานแล้ว ตามหลักเศรษฐศาสตร์เขาแบ่ง “กรรม” ออกเป็น ๓ อย่าง คือ
ผลิตกรรม [production] การผลิต, ผลผลิต, ผลิตผล
บริโภคกรรม [consumption] การจับจ่ายใช้สอย, การกินการใช้
ปริวรรตกรรม [circulation] การหมุนเวียน, การแจกจ่าย
เราผลิตของกินของใช้ได้พอกินพอใช้ และเกินกินเกินใช้ด้วยซ้ำไป-ไม่มีปัญหา
เรามีตลาด มีแหล่งที่จำเป็นจะต้องกินต้องใช้อยู่ทั่วไปทุกฤดูกาล-ก็ไม่มีปัญหา
แต่เรามีปัญหาเรื่องปริวรรตกรรม-การแจกจ่าย
ผลผลิตของเราไปกระจุกตัวอยู่ในที่หนึ่งจนเหลือกินเหลือใช้
ในขณะที่อีกหลายๆ ที่ไม่ค่อยจะพอกินพอใช้
ไม่ใช่เพราะเราขาดแคลนทรัพยากรหรือขาดแคลนผลผลิต
แต่เป็นเพราะเราบกพร่องในการบริหารจัดการ-ที่จะทำให้ผลผลิตและทรัพยากรกระจายตัวไปอย่างทั่วถึงและเหมาะสม
พูดสั้นๆ ตรงๆ-เราขาดการบริหารจัดการที่ดี
ขาดคนบริหารจัดการที่มีความสามารถและเด็ดขาด
ทางโลกหยุดไว้แค่นี้ก่อน
————
มาดูทางธรรม-ขอพูดให้ตรงประเด็นกับที่ตั้งใจจะพูดเลยทีเดียว คือเรื่องการพิทักษ์ปกป้องพระพุทธศาสนาและปกป้องแผ่นดินไทยให้คงเป็นแผ่นดินแห่งพระพุทธศาสนา
ใครยังไม่รู้ก็ขอได้โปรดรู้เสียนะครับว่า บัดนี้แผ่นดินพุทธของเรากำลังตกอยู่ในห้วงแห่งมหาภัยจากต่างศาสนาที่มีนโยบายจะทำแผ่นดินไทยให้เป็นแผ่นดินแห่งศาสนาของเขา
มีคนเอาเรื่องนี้มาเปิดเผยกันมากแล้ว
ใครยังไม่รู้ ไปหาศึกษาดูเสียตั้งแต่บัดนี้
ปัญหาของเราก็คือ แล้วเราจะทำอย่างไรกัน
จะปกป้องแผ่นดินพุทธได้ด้วยวิธีการอย่างไรกัน
ที่เป็นปัญหาใหญ่ที่สุดก็คือผู้บริหาร ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายบ้านเมืองหรือฝ่ายคณะสงฆ์ ท่านยังไม่ตื่น
ท่านอาจจะรู้มาบ้างแล้ว แต่ไม่เห็นความสำคัญ ไม่เห็นว่าจะเป็นปัญหา ซ้ำอาจจะเห็นในทางตรงข้าม คือเห็นว่าแผ่นดินพุทธแห่งนี้ยังสุขสงบดี และยังมีความมั่นคงตลอดกาลนานเทอญอยู่
นี่คือท่านยังไม่ตื่น
และไม่มีวี่แววว่าเมื่อไรท่านจะตื่น
เพราะฉะนั้น ก็ไม่ต้องหวังและไม่ต้องรอ
ชาวพุทธทั้งคฤหัสถ์และบรรพชิตต้องลงมือปกป้องกันเอง
ผมเชื่อว่าเราไม่ขาดแคลนคนเก่ง คนดี คนมีความสามารถ
คนที่มีกำลังมหาศาล ทั้งกำลังทรัพย์และกำลังคน
คนที่มีความคิดแยบยล เป็นยอดนักวางแผน
คนที่มีความสามารถในสาขาวิชาและแนวการปฏิบัติการแบบต่างๆ
ตลอดจนคนที่พร้อมจะตกนรกแทนประชาชน-ที่เรียกว่าหน่วยกล้าตาย
ผมเชื่อว่าคนเหล่านี้มีอยู่มากมายในแผ่นดินพุทธแห่งนี้
แต่เราไม่รู้ว่าคนเหล่านี้ไปกระจุกตัวอยู่ที่ไหนบ้าง
และจะระดมมาปฏิบัติการพิทักษ์แผ่นดินพุทธได้อย่างไร
ก็คือเราขาดการบริหารจัดการที่ดีนั่นเอง
ขบวนการธรรมทานเล็กๆ ที่ผมทำอยู่ทุกวันนี้จะมองให้เป็น model ของขบวนการพิทักษ์ปกป้องแผ่นดินพุทธก็น่าจะได้
น่าจะได้ในแง่ที่ว่า-ถ้าเรามีนักบริหารจัดการที่ดี เราจะสามารถระดมสรรพกำลังออกมาพิทักษ์ปกป้องแผ่นดินผืนนี้ให้คงเป็น “ดินแดนแห่งผ้ากาสาวพัสตร์” ได้ยั่งยืนมั่นคงตลอดไป
ใครรักพระพุทธศาสนา
ใครรักแผ่นดินพุทธ
เริ่มคิดเริ่มทำได้แล้วครับ
สำหรับท่านที่คิดว่า-อีกไม่กี่ปีข้าพเจ้าก็จะตายแล้ว ใครอยู่ข้างหลังก็ทำกันไปเถิด
ท่านสมควรอธิษฐานเพิ่มเติมลงไปด้วยว่า-ตายแล้วอย่าได้มาเกิดบนแผ่นดินนี้อีกเป็นอันขาด
เพราะวันนั้นจะไม่มีแผ่นดินพุทธไว้รองรับท่านอีกแล้ว
บัดนี้ ได้เวลาอันเป็นศุภมงคลฤกษ์แล้ว ผมขออนุญาตเปิดยุทธการพิทักษ์แผ่นดินพุทธ ณ บัดนี้
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๘
แชร์กับ Sunant Phramaha / Watkhok Bangpahan
…………………………….
…………………………….