ปัตนิ (บาลีวันละคำ 2,742)
ปัตนิ
คำศัพท์ในตำราหมอดู
อ่านว่า ปัด-ตะ-หฺนิ
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“ปัตนิ, ปัตนี : (คำนาม) หญิงแม่เรือน, เมีย. (ในตําราหมอดูว่า เนื้อคู่). (ส.; ป. ปตานี).”
พจนานุกรมฯ บอกว่า “ปัตนิ” เป็นรูปคำสันสกฤต บาลีเป็น “ปตานี”
สํสกฤต-ไท-อังกฤษ อภิธาน มีคำว่า “ปตฺนี” บอกไว้ดังนี้ –
“ปตฺนี : (คำนาม) ‘ปัตนี,’ วธู, เมีย; a wife.”
“ปตานี” ในบาลีมักควบอยู่กับคำว่า “คห” (คะ-หะ) เป็น “คหปตานี” (คะ-หะ-ปะ-ตา-นี)
และ “คหปตานี” เป็นคำที่กลายรูปมาจาก “คหปติ” (คะ-หะ-ปะ-ติ) ซึ่งในภาษาไทยใช้ว่า “คฤหบดี”
“คหปติ” แยกศัพท์เป็น คห + ปติ
(ก) “คห” (คะ-หะ) รากศัพท์มาจาก คหฺ (ธาตุ = จับ, ยึด, ถือเอา) + อ ปัจจัย
: คหฺ + อ = คห แปลตามศัพท์ว่า “ที่เก็บทรัพย์อันคนนำมาแล้ว” (คนหาทรัพย์มาเก็บไว้ที่นั่น จึงเรียกที่นั่นว่า คห = ที่เก็บทรัพย์) หมายถึง บ้าน (a house)
ศัพท์ที่ใกล้กันอีกคำหนึ่งคือ “เคห” (เค-หะ) รากศัพท์เหมือนกับ “คห” เพียงแต่แปลง อะ ที่ ค-(ห) เป็น เอ : คห > เคห
พจนานุกรมบาลี-อังกฤษ แปล “เคห” ว่า a dwelling, hut, house; the household (ที่อยู่อาศัย, กระท่อม, บ้าน; ครัวเรือน)
(ข) “ปติ” (ปะ-ติ) รากศัพท์มาจาก –
(1) ปา (ธาตุ = รักษา, ดูแล) + ติ ปัจจัย, รัสสะ อา ที่ ปา เป็น อะ (ปา > ป)
: ปา + ติ = ปาติ > ปติ แปลตามศัพท์ว่า “ผู้รักษา”
(2) ปตฺ (ธาตุ = ไป, เป็นไป) + อิ ปัจจัย
: ปตฺ + อิ = ปติ แปลตามศัพท์ว่า “ผู้ดำเนินไปข้างหน้า”
“ปติ” ในบาลีใช้ในความหมายว่า –
(1) พ่อบ้าน, นาย, เจ้าของ, ผู้นำ (lord, master, owner, leader)
(2) สามี (husband)
คห + ปติ = คหปติ แปลตามศัพท์ว่า “เจ้าของแห่งเรือน” หมายถึง เจ้าของบ้าน, พ่อบ้าน, คหบดี (the possessor of a house, the head of the household, pater familias)
“คหปติ” เป็นปุงลิงค์ หมายถึง ชายผู้เป็นเจ้าของบ้านหรือเป็นหัวหน้าครอบครัว คำเก่าท่านแปลว่า “พ่อเจ้าเรือน” เมื่อจะให้หมายถึง หญิงผู้เป็นภรรยาของพ่อเจ้าเรือน จึงแปลงรูป “คหปติ” เป็นอิตถีลิงค์ คือ + อานี ปัจจัย และ “ลบสระหน้า” คือลบ อิ ที่ ปติ (ปติ > ปต)
: คหปติ > คหปต + อานี = คหปตานี แปลตามศัพท์ว่า “หญิงผู้เป็นเจ้าของแห่งเรือน” คำเก่าท่านแปลว่า “แม่เจ้าเรือน” หมายถึง ภรรยาของคฤหบดี
“คหปตานี” นั่นเอง ตัดมาเรียกเฉพาะ “ปตานี” แล้วใช้ตามรูปสันสกฤตเป็น “ปัตนิ”
อภิปราย :
ในตําราหมอดู คำในชุด “ปัตนิ” มีทั้งหมด 13 คำ ขอนำมาเสนอไว้ในที่นี้ ความหมายของแต่ละคำมักแตกต่างกันออกไปแล้วแต่สำนักไหนจะไขความว่าหมายถึงอะไรบ้าง ในที่นี้จึงจะบอกเฉพาะคำแปลตามศัพท์เท่านั้น ผู้สนใจพึงไปหาความหมายตามสำนักที่แต่ละท่านเลื่อมใสนั้นเถิด
…………..
1 ตนุ = ตัว, ตน
2 กระฎุมพะ คำนี้บาลีเป็น “กุฏุมฺพ” (กุ-ตุม-พะ) = ทรัพย์สมบัติ
3 สหัชชะ พจนานุกรมฯ มีคำว่า “สหัช” บอกความหมายว่า “ที่มีมาแต่กําเนิด” คำนี้บางสำนักไขความว่า หมายถึงเพื่อนฝูง บาลีมีศัพท์ว่า “สุหท” (สุ-หะ-ทะ) แปลว่า “เพื่อนผู้มีใจดี” บางที “สหัชชะ” จะเพี้ยนมาจาก “สุหท” นี้ก็เป็นได้
4 พันธุ = พวกพ้อง
5 ปุตตะ = บุตร, ลูกชาย
6 อริ = “ผู้เป็นไปฝ่ายตรงข้าม” > ข้าศึก, ศัตรู
7 ปัตนิ = แม่เจ้าเรือน
8 มรณะ = ความตาย
9 ศุภะ = งาม, ดี
10 กัมมะ = การงาน
11 ลาภะ = การได้, สิ่งที่ได้
12 วินาศ = ความย่อยยับ
…………..
สรุปตามพจนานุกรมฯ ว่า“ปัตนิ” หรือ “ปัตนี” หมายถึง หญิงแม่เรือน หรือเมีย ในตําราหมอดูว่า เนื้อคู่
…………..
ดูก่อนภราดา!
: อยู่ด้วยกันตั้งแต่สองคน
เพียงเสกมนตร์แค่สองคำ
: ก็เกิดสุขสงบล้ำ
คือหมั่นจำว่า “เกรงใจ”
#บาลีวันละคำ (2,742)
15-12-62