ราชกิจจานุเบกษา [2]

อ่านว่า ราด-ชะ-กิด-จา-นุ-เบก-สา
ประกอบด้วย ราช + กิจจ + อนุเบกษา

(๑) “ราช”

บาลีอ่านว่า รา-ชะ รากศัพท์มาจาก รญฺชฺ (ธาตุ = ยินดี, พอใจ) + ณ ปัจจัย, ลบ ณ, ลบ ญฺ, ยืดเสียง ร เป็น รา