สนเทศ

สนเทศ

อ่านว่า สน-เทด
บาลีเป็น “สนฺเทส” อ่านว่า สัน-เท-สะ

“สนฺเทส” รากศัพท์มาจาก สํ (พร้อมกัน, ร่วมกัน) + ทิสฺ (ธาตุ = ปรากฏ) + ณ ปัจจัย, แปลงนิคหิตเป็น น, แผลง อิ เป็น เอ

: สํ > สนฺ + ทิสฺ = สนฺทิส > สนฺเทส แปลตามศัพท์ว่า “เนื้อความที่ปรากฏชัดเจน” หมายถึง ข่าว, สาส์น, ใบบอก, ความชัดเจน, ความแจ่มแจ้ง