อาสน์สงฆ์ [2]

อาสน์สงฆ์ [2]

ไม่ควรเป็น “อาสนะสงฆ์”
และไม่ใช่ “อาสนสงฆ์”

“อาสน์สงฆ์” คือ อาสน์ + สงฆ์ อ่านว่า อาด-สง

(๑) “อาสน์”

บาลีเป็น “อาสน” (อา-สะ-นะ) รากศัพท์มาจาก :

(1) อาสฺ (ธาตุ = นั่ง; ตั้งไว้) + ยุ ปัจจัย, แปลง ยุ เป็น อน (อะ-นะ)

: อาสฺ + ยุ > อน = อาสน แปลตามศัพท์ว่า (1) “การนั่ง” “ที่นั่ง” (2) “ที่เป็นที่ตั้ง”