บทความเรื่อง กรอบของพระสงฆ์ไทย

กรอบของพระสงฆ์ไทย

————————

เวลาเรามองพระสงฆ์ เราคิดอะไร?

ผมเป็นคนโชคดีที่ได้เห็นสังคมสองสมัย คือสมัยเก่าที่ผู้คนเคารพพระสงฆ์อย่างยิ่ง และสมัยปัจจุบันที่ผู้คนมองพระสงฆ์แทบไม่ต่างจากคนธรรมดา

ผมเคยอยู่ในสมัยที่ผู้คนพบพระสงฆ์ตามถนนหนทาง ก็จะนั่งลง ประนมมือ จนท่านเดินผ่านไปแล้วจึงลุกขึ้นไปต่อ

มาจนถึงสมัยปัจจุบันที่ผู้คนเดินสวนกับพระสงฆ์เหมือนสวนกับคนทั่วไป และถ้าเป็นทางเท้าหรือทางแคบ พระสงฆ์จะต้องเป็นฝ่ายหลีกทาง

ที่โชคดีอีกอย่างหนึ่งคือ ผมใช้ชีวิตเป็นชาววัด ๒๐ ปี ซึ่งนานพอที่จะเข้าใจชีวิตจิตใจ-โดยเฉพาะวิธีคิด-ของชาววัด และนานพอที่จะรู้ว่าชาววัดมองชาวบ้านอย่างไรและทำไมจึงมองอย่างนั้น

เมื่อมาเป็นชาวบ้าน ก็มีโอกาสได้สัมผัสคลุกคลีกับสังคมหลากหลายชั้นชน ได้รู้ว่าชาวบ้านมองชาววัดอย่างไรและทำไมจึงมองอย่างนั้น

ผมได้ข้อสรุปว่า การพยายามเข้าใจกันและมองกันด้วยสายตาแห่งความเป็นมิตร-เป็นสิ่งที่ดีที่สุด

แต่เป็นสิ่งที่สังคมเราขาดแคลนมากที่สุด

ต่อไปนี้เป็นเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งที่ชาววัดกับชาวบ้านควรมองให้ถูกให้ตรงกับความเป็นจริง นั่นคือ พระสงฆ์ไทยต้องอยู่ในกรอบอะไรบ้าง