ขอคำแนะนำหน่อยครับ
ขอคำแนะนำหน่อยครับ
—————————-
งานประจำวันของผมคือค้นคว้า-อ่าน-เขียน โดยมีเครื่องคอมพิวเตอร์เป็นอุปกรณ์ในการทำงาน
สมัยก่อนที่จะมีเครื่องคอมพิวเตอร์ใช้ ผมเขียนหนังสือเล่มหนึ่ง กระดาษกองท่วมหัว เวลาตรวจแก้ก็รุงรังมาก จะย้ายข้อความจากหน้าไปไว้หลังหรือจากหลังไปอยู่หน้าก็ต้องตัดหรือฉีกกระดาษไปแปะ มิเช่นนั้นก็ต้องลอกข้อความซ้ำอีกเที่ยวหนึ่ง-อย่างนี้เป็นต้น
จะค้นพระไตรปิฎกสักเล่ม ก็ต้องเดินไปวัดมหาธาตุ เพราะที่บ้านไม่มีพระไตรปิฎก ไปเจอพระที่รักษากุญแจตู้พระไตรปิฎกก็ดีไป ถ้าไม่เจอ ท่านออกไปนอกวัด ก็ต้องรอจนกว่าท่านจะกลับ สิ้นเวลาไปเป็นอันมาก
พอมีเครื่องคอมพิวเตอร์ ปัญหาการค้นคว้าพระไตรปิฎกก็หมดไป เพราะสามารถเอาโปรแกรมพระไตรปิฎกมาลงไว้ในเครื่องได้ครบถ้วน ต้องการค้นเล่มไหนเปิดอ่านได้สะดวกสบาย เดี๋ยวนี้ผมเขียนหนังสือไม่ต้องใช้กระดาษแม้แต่แผ่นเดียว
ขอบคุณไฮเทคที่อำนวยความสะดวกให้เป็นอันมาก
เวลานี้มีเรื่องรำคาญตาอยู่เรื่องหนึ่ง คือหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ผมใช้ เวลาเปิดอ่านหนังสือ (ใช้อินเทอร์เน็ต) หรือพิมพ์งาน จะมีภาพและข้อความที่มีคนส่งมาทางเฟซบุ๊กหรือทางไลน์เป็นคำบอกแจ้งว่าคนนั้นคนโน้นส่งข้อความหรือแสดงความเห็นอะไรมาให้ ข้อความนี้จะขึ้นที่มุมขวาล่างของจอ ขึ้นมาครู่หนึ่งแล้วก็จะหายไป เวลาใครส่งอะไรมาก็จะขึ้นบอกเป็นคราวๆ ไปแบบที่ว่านี้
อันนี้ไม่เป็นไร เพราะมีค่าเท่ากับเป็นสัญญาณบอกกล่าวอะไรอย่างหนึ่ง ไม่ได้รบกวนอะไรกันมาก
แต่ที่ผมว่ามีเรื่องรำคาญตา ก็คือเวลานี้มีภาพและข้อความที่เหมือนโฆษณาสินค้าแทรก-แถมขึ้นมาด้วย และที่ผมรู้สึก “ทุเรศ” มากๆ ก็คือเป็นภาพโฆษณาเกี่ยวกับเรื่องเพศ – ขนาดเล็กทำอย่างไรจะใหญ่ ทำอย่างไรจึงจะอึด สามีของฉันขนาดไหน ฯลฯ
ภาพและข้อความพวกนี้มีปุ่มให้คลิก “ปิด” ได้
ผมรำคาญก็คลิกปิด
แต่อีกพักเดียวก็จะขึ้นมาใหม่ เป็นภาพและข้อความใหม่ แปลกๆ ต่อไปอีก
ปิดอีก
อีกสักครู่ก็ขึ้นอีก
ภาพและข้อความพวกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ แต่มีคนทำมันขึ้นมา แล้วก็ใช้กลไกไฮเทคทำให้มันมาขึ้นที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในเวลาที่เราเปิดใช้อินเทอร์เน็ต
และผมก็รู้ว่า ถ้าเราไม่ต้องการเห็น ก็มีวิธี
ผมเป็นคนรุ่นเก่า ใช้คอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ตในขอบเขตที่จำกัดตามต้องการ ซึ่งลูกๆ จะเป็นคน set ไว้ให้ ทั้งเฟซบุ๊ก ไลน์ และโปรแกรมอื่นๆ ที่จำเป็นต้องใช้ จะให้ set เอง ปรับนั่นแต่งนี่เอง ไม่ถนัด
ขอเรียนถามญาติมิตรว่า ทำอย่างไรภาพและข้อความโฆษณาที่ผมใช้คำว่า “ทุเรศ” ดังที่เล่ามานี้จึงจะไม่ขึ้นมาที่หน้าจอ-แบบว่า เราไม่อยากให้มันขึ้น ให้ทำแบบนี้ ถ้าอยากให้มันขึ้นก็ทำแบบนี้-ประมาณนั้น
ผมทราบดีว่า ปัญหานี้เด็กรุ่นใหม่จะหัวเราะก๊ากด้วยความขบขัน เขาจะบอกทันทีว่าแค่คลิกตรงนี้ กดตรงนั้น-เท่านี้ก็เรียบร้อยแล้วคุณลุง!
แต่ไอ้-ตรงนี้ ตรงนั้น-นี่แหละที่ผมไม่รู้
——————
สำหรับตัวบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่คิดทำภาพและข้อความเหล่านี้ตลอดจนคิดวิธีทำให้มันไปขึ้นที่หน้าจอของผู้คนที่ใช้อินเทอร์เน็ต ผมมีข้อคิดฝากไปถึงเล็กน้อย
คือท่านอาจจะเข้าใจว่า นี่เป็นการกระทำที่ฉลาด เอาวิธีการทางไฮเทคมารับใช้ความต้องการของท่านได้ดังปรารถนา
แต่ความจริงแล้วเป็นวิธีที่ไม่ฉลาดเลย
“ไม่ฉลาด” ภาษาบาลีว่า “อกุสล” (อะ-กุ-สะ-ละ)
อ– (อะ) คำเดิมคือ น (นะ) แปลว่า ไม่, ไม่ใช่ (no, not) เมื่อประสมกับ –กุสล แปลง น เป็น อ–
กุสล (กุ-สะ-ละ) แปลว่า ฉลาด (clever, skilful, expert)
อ + กุสล = อกุสล แปลว่า ไม่ฉลาด (unskilful; bad action)
“อกุสล” ตรงกับคำว่า “อกุศล” ที่เราพูดกันในภาษาไทย
คนเรามีวิธีทำมาหากินได้หลากหลายทางโดยไม่ต้องคลุกอยู่กับ “อกุศล”
ภาพและข้อความเกี่ยวกับ “อกุศล” แบบนี้ควรเอาไปเสนอในกลุ่มปิดซึ่งมีทางทำได้ตั้งมากมาย ใครอยากสนุกขนาดไหนก็เชิญเข้าไป “มันส์” กันในสังคมเฉพาะตัวแบบนั้น ไม่ควรใช้หน้าจอของสาธารณชนเป็นที่ทำมาหากิน
………………..
ผมถ่ายภาพจุดที่เกิดเหตุมาให้ดูด้วย เพื่อญาติมิตรที่ถนัดทางนี้จะได้แนะนำได้สะดวกขึ้น
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๑๖ ธันวาคม ๒๕๖๑
๑๓:๒๔