บทความเกี่ยวกับศาสนา-ภาษา-สังคม

จะรอไปอีกนานแค่ไหน?

จะรอไปอีกนานแค่ไหน?

————————

คุณหิว แม้จะยืนอยู่หน้าร้านอาหารที่มีอาหารมากมาย ถ้าคุณไม่มีเงิน คุณก็กินอาหารนั้นไม่ได้ 

ร้านอาหาร ถ้าเขาไม่ได้เงิน เขาก็ไม่ตักอาหารหรือทำอาหารให้คุณกิน

คุณป่วย แม้จะนอนอยู่หน้าโรงพยาบาลที่มีหมอมีพยาบาลอยู่เต็ม ถ้าคุณไม่มีเงิน คุณก็เข้าไปรักษาไม่ได้ 

โรงพยาบาลและหมอ ถ้าเขาไม่ได้เงิน เขาก็ไม่รักษาคุณ

………………

เราไม่ได้ขาดแคลนวัตถุปัจจัยเลย 

แต่เรามีปัญหาเรื่อง “ระบบ” ที่เราสร้างขึ้นมาเอง 

อุปสงค์ (demand) = ความต้องการ กับอุปทาน (supply) = การสนองตอบ มันแนบชิดติดกันอยู่ตรงนั้นแหละ แต่มันเข้าถึงกันไม่ได้ 

มันติด “ระบบ” ที่เราสร้างขึ้นมากั้นไว้เอง 

เงินไม่มา อาหารไม่ไป

เงินไม่มา การรักษาไม่มี

เรามีเหตุผลเป็นกระบุงในการที่สร้างระบบเช่นนี้ขึ้นมา และมีเหตุผลอีกหลายกระบุงในการที่จะต้องเคารพ รักษา ธำรงระบบเช่นนี้ไว้อย่างมั่นคง 

ร้านอาหารไม่ใช่โรงทาน

โรงพยาบาลไม่ใช่สถานสาธารณกุศล 

ถ้าเขาให้คุณกินฟรี รักษาคุณฟรี เขาจะเอาทุนที่ไหนมาดำเนินการ

แค่นี้ ทุกคนทุกฝ่ายก็ต้องเห็นด้วยทันที – เออ ใช่ 

เป็นหน้าที่ของคุณที่จะต้องพัฒนาตัวเองให้สามารถเข้าสู่ระบบได้ 

ไม่ใช่เรียกร้องให้เขายกเลิกระบบ แล้วทำอะไรฟรีๆ ให้คุณ

คนที่แข็งแรงที่สุดเท่านั้นที่สมควรอยู่รอด – ไม่เคยได้ยินหรือ

ถ้าคุณไม่มีเงินหรือหาเงินไม่ได้ ก็สมควรแล้วที่คุณจะต้องอดตายหรือป่วยตายอยู่ตรงนั้น 

ยุติธรรมที่สุดแล้ว

………………

คนหิวมี 

อาหารมี 

แต่เขาไม่ตักให้คุณกิน 

เขารอเงิน 

คนป่วยมี 

โรงพยาบาลมี หมอมี พยาบาลมี 

แต่เขาไม่รักษาให้คุณ 

เขารอเงิน 

เชื่อหรือไม่ว่า “กระสวน” แบบนี้ เวลานี้ลามเข้าไปในแวดวงวิชาการพระพุทธศาสนาด้วยแล้ว 

เวลานี้สังคมไทยสับสนพร่ามัวไปหมดว่าอะไรเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า อะไรไม่ใช่ อะไรถูกอะไรผิด 

ล่าสุดก็อย่างเช่น-การเผยแพร่ข้อความที่อ้างว่าเป็นคำตรัสของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับการติดเชื้อโรคระบาด

แชร์กันกระหน่ำ

เชื่อกันกระหน่ำ

กรณีอย่างนี้ ถ้าใช้คำพูดตาม “กระสวน” ข้างต้นก็คือ – 

คนสับสนพร่ามัว มี

แหล่งคำสอนของพระพุทธศาสนาที่จะบอกได้ว่าอะไรถูกอะไรผิด มี 

คนที่มีความรู้ความสามารถที่จะศึกษาสืบค้นเอาคำสอนที่ถูกต้องมาเผยแพร่แก้ความสับสนพร่ามัว ก็มี

แต่การลงมือศึกษาสืบค้น ไม่มี

ที่เราไม่รู้ก็คือ-คนที่มีความรู้ความสามารถเหล่านั้นท่านรออะไร?

และจะรอไปอีกนานแค่ไหน?

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๑๗ มีนาคม ๒๕๖๓

๑๘:๓๘

———–

หมายเหตุ: สำหรับท่านที่กำลังพยายามศึกษาสืบค้นและเผยแพร่ข้อมูลที่ถูกต้องเพื่อแก้ความสับสนพร่ามัวอย่างขะมักเขม้นอยู่แล้ว ขอกราบคารวะและขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งมา ณ ที่นี้ 

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *