บทความเกี่ยวกับศาสนา-ภาษา-สังคม

อย่ายอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้รบ

อย่ายอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้รบ

—————————-

คติทหารสอนกันมาว่า “อย่าบอกว่าทำไม่ได้ ถ้ายังไม่ได้ทำ”

หมายความว่า ภารกิจใดๆ ก็ตามที่ผู้บังคับบัญชามอบหมาย อย่าเพิ่งปฏิเสธทันทีว่าทำไม่ได้ แต่จงเตรียมตัวให้ดีที่สุด แล้วลงมือทำ ก็จะรู้เองว่า จริงๆ แล้วเราก็ทำได้ แต่จะได้แค่ไหนอย่างไรก็ค่อยว่ากันอีกที ขอให้มีความตั้งใจที่จะทำ และไม่ยอมเลิกก่อนที่จะสำเร็จเท่านั้น

พระภิกษุสามเณรสมัยนี้มักจะบอกว่า พระวินัยข้อนั้นปฏิบัติตามไม่ได้ ศีลข้อนี้ถ้าปฏิบัติตามจะอยู่เป็นพระได้ยากมากหรืออยู่ไม่ได้เอาเลย

หมายความว่า เริ่มต้นก็คิดเสียแล้วว่าทำไม่ได้ 

และต่อจากนั้นก็คือไม่คิดจะทำ ไม่ตั้งใจที่จะปฏิบัติตาม เพราะบอกตัวเองว่าทำตามไม่ได้ มีเหตุผลเยอะแยะไปหมดที่สนับสนุนว่า-ทำไม่ได้ ไม่ต้องทำ และไม่ต้องทำก็ไม่เป็นไร

การสมัครเข้าไปอยู่ในพระธรรมวินัย คนสมัยก่อนมีคติว่า –

……………………..

ทำไม่ได้ อย่าเข้าไป

ทำไม่ไหว ถอยออกมา

……………………..

แต่คนในสมัยนี้บอกกันว่า –

……………………..

ทำไม่ได้ ไม่เป็นไร

ทำไม่ไหว ไม่ต้องทำ

……………………..

ทำไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรหรอก เข้าไปเถอะ ไม่มีใครว่าอะไรหรอก 

ทำไม่ไหว ก็ไม่ต้องทำ เราไม่ใช่พระอริยะนี่ ช่วยรักษาวัดไว้นี่ก็ดีเท่าไรแล้ว อยู่ไปแบบนี้แหละ

—————-

ในท่ามกลางความคิดเช่นนี้ จึงเกิดหลักนิยมขึ้นมาอย่างหนึ่ง

……………………

มีพระประพฤติบกพร่อง

ดีกว่าไม่มีพระ

……………………

ใครแสดงอุดมคติจะให้พระเคร่งครัด ก็จะถูกย้อนว่า ไปเกณฑ์ให้พระเคร่งครัดมากนัก เดี๋ยวก็ไม่มีใครบวชเท่านั้นเอง อยากให้ศาสนาเราไม่เหลือพระอยู่เลยยังงั้นหรือ มีพระประพฤติบกพร่องก็ยังดีกว่าไม่มีพระ

เมื่อถือหลักนิยมเช่นนี้ก็ไม่ต้องทำอะไร พระเณรจะประพฤติย่อหย่อนอย่างไร ก็ไม่ต้องไปว่าอะไร มีเหตุผลสนับสนุนเยอะแยะไปหมด 

พระสมัยนี้เป็นปุถุชน ไม่ใช่พระอริยะ 

ใครอยากได้พระเคร่งครัดก็เชิญมาบวชเองสิ 

มีพระไว้รักษาวัดก็ดีเท่าไรแล้ว 

จบลงด้วยประโยคยอดนิยม-จะเอาอะไรกันนักกันหนา

—————-

ผมว่ายังมีหลักนิยมเชิงอุดมคติที่เรามองข้ามหรือหลงลืมหรือไม่สนใจที่จะคิด นั่นคือ –

……………………

ช่วยกันถวายกำลังใจพระเณรไม่ให้ประพฤติบกพร่อง

ช่วยกันหาช่องให้พระเณรรักษาพระธรรมวินัยได้สะดวกขึ้น

……………………

ตัวอย่างเช่นพระเณรรับเงินเอง จ่ายเงินเอง ผิดวินัย

ผมเสนอให้ช่วยกันคิดทำ “บัตรปวารณา”

บัตรปวารณาทำหน้าที่เหมือนไวยาวัจกรหรือกัปปิยการก

พระเณรพกบัตรนี้เหมือนมีไวยาวัจกรตามไปรับ-จ่ายเงินแทน

ไม่ต้องรับเงินเอง จ่ายเงินเองให้ผิดวินัย

เล่าให้ จนท.ธนาคารฟัง เขาบอกว่าทำได้

เล่าให้คนเก่งกลไกไฮเทคฟัง เขาบอกว่า เรื่องกล้วยๆ

นี่เป็นเพียงตัวอย่างเรื่องเดียว

วินัยข้ออื่นๆ ก็ช่วยกันคิดทำนองนี้-เพื่อให้พระปฏิบัติได้ด้วย และอยู่เป็นพระได้ด้วย

แต่ผู้บริหารการพระศาสนาไม่คิดจะทำ

และไม่คิดจะทำอะไรทั้งสิ้น

—————-

มองอะไรที่ต่ำกว่า อาจจะสบายใจ 

แต่เราจะไม่มีอะไรดีขึ้น

มองอะไรที่สูงกว่า อาจจะหวั่นหวาด 

แต่เรามีโอกาสที่จะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น

เคยฉุกคิดไหมครับว่า เรากำลังทำพลาดอย่างสำคัญ 

พลาดตรงที่-เริ่มต้นก็ไม่คิดที่จะรักษาพระธรรมวินัย ปล่อยไปตามบุญตามกรรม แล้วพยายามช่วยกันหาเหตุผลมาอธิบายว่า ที่ละเมิดพระธรรมวินัยข้อนั้นข้อนี้เป็นความจำเป็นตามสภาพสังคม ไม่ใช่เรื่องเสียหายร้ายแรงอะไร และพยายามยกหลักข้อนั้นข้อโน้นมาอ้างว่า-ทำได้ ไม่ผิด

ถ้าเรามาช่วยกันถวายกำลังใจให้พระภิกษุสามเณรที่มีอยู่ ณ วันนี้ฮึดสู้ ตั้งใจรักษาวิถีชีวิตสงฆ์ ตั้งใจรักษาพระธรรมวินัยกันให้เคร่งครัด 

ปรับแก้ท่าทีกันใหม่จะดีไหม?

ติดขัดตรงไหน ช่วยกันคิดแก้ไข หาทางออกให้ท่าน

………………………………

เคยได้ยินท่านผู้หนึ่งบอกว่า พระภิกษุโดยสารรถ ผิดวินัย เว้นไว้แต่อาพาธ

ดีแล้วที่ท่านยกหลักพระวินัยมาให้ความรู้แก่พระเณรและชาวบ้าน

แต่ขอแรงช่วยกันคิดหาทางออกให้พระเณรด้วย

พระเณรจะเดินทางอย่างไรไม่ให้เสียงานด้วย และไม่ผิดวินัยด้วย

ช่วยกันคิดด้วยสิครับ

นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง

………………………………

จากวิธียอมแพ้ = ปล่อยตัวตามสบาย ละเมิดวินัยไปเรื่อยๆ

เปลี่ยนมาใช้วิธีหันกลับมาสู้ = ช่วยกันคิดหาทางให้พระอยู่รอดด้วย รักษาพระธรรมวินัยได้ด้วย

นักประดิษฐ์หรือนักผลิต เมื่อลงมือทำ แรกๆ ก็ผิดพลาดล้มเหลว เสียมากกว่าดี แต่เมื่อเรียนรู้ไป แก้ไขข้อผิดพลาดไป ในที่สุดก็สามารถผลิตผลงานที่มีคุณภาพสมบูรณ์ขึ้นมาให้มนุษย์ใช้กันอยู่ทุกวันนี้

ชาวพุทธช่วยกันคิดหาทางช่วยให้พระเณรอยู่ในสังคมปัจจุบันได้อย่างมีความสุขด้วย รักษาพระวินัยได้ด้วย แรกๆ อาจจะขลุกขลักขัดข้อง แต่เมื่อลงมือทำ วันหนึ่งก็จะสามารถทำได้ และทำได้เป็นอย่างดี

……………………

วิธียอมแพ้หรือเดินหนี เราแพ้ตลอดไป

วิธีหันกลับมาสู้ เรามีโอกาสชนะ

……………………

ผมว่าเราพลาดที่ไม่ได้คิดถึงยุทธศาสตร์ยุทธวิธีแบบนี้

พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย

๒๑ ธันวาคม ๒๕๖๔

๑๑:๒๗

……………………………………

อย่ายอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้รบ

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *