คำลาข้าวพระพุทธ (บาลีวันละคำ 357)
คำลาข้าวพระพุทธ
มีคำถามว่า คำลาข้าวพระพุทธ คำไหนถูก ระหว่าง “เสสัง มังคะลัง ยาจามิ” กับ “เสสัง มังคะลา ยาจามิ” และทั้งสองประโยคนี้แปลต่างกันหรือไม่ อย่างไร
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 บอกไว้ว่า “ลาข้าวพระ : ทําพิธีอย่างหนึ่งเมื่อถอนสํารับพระพุทธ โดยยกมือประนมกล่าวคําว่า เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ แล้วยกสํารับออกมา”
ถ้าถือตามนี้ คำลาข้าวพระพุทธที่ถูกต้องก็คือ “เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ” (เสสัง มังคะลัง ยาจามิ)
เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ แปลทีละคำดังนี้ –
แบบที่ 1 ยาจามิ ข้าพเจ้าขอ มงฺคลํ ซึ่งมงคล เสสํ ที่เหลือ = ขอมงคลที่เหลือ
แบบที่ 2 ยาจามิ ข้าพเจ้าขอ เสสํ ซึ่งส่วนที่เหลือ มงฺคลํ อันเป็นมงคล = ขอส่วนที่เหลืออันเป็นมงคล
แต่มีบางท่าน ใช้คำลาข้าวพระพุทธว่า “เสสํ มงฺคลา ยาจามิ” (เสสัง มังคะลา ยาจามิ) คือต่างกันที่คำว่า “มงฺคลํ” กับ “มงฺคลา”
เสสํ มงฺคลา ยาจามิ แปลทีละคำว่า –
ยาจามิ ข้าพเจ้าขอ เสสํ ส่วนที่เหลือ มงฺคลา จากสิ่งอันเป็นมงคล = ขอส่วนที่เหลือจากสิ่งอันเป็นมงคล
เมื่อพิจารณาแล้ว จะเห็นได้ว่า –
1 “เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ” เป็นคำที่ถูกต้องกว่า
2 คำแปลว่า “ข้าพเจ้าขอส่วนที่เหลืออันเป็นมงคล” มีเหตุผลดีกว่า
ตอบให้ถูก : พระพุทธเจ้าไม่ใช่ผี
ข้าวพระพุทธจึงไม่ใช่ของเซ่นผี
ถ้ากระนี้ แล้วข้าวพระพุทธคือของสำหรับอะไร ?
—————-
(ตอบคำถามของ ปุ่น สาเส็ง)
บาลีวันละคำ (357)
4-5-56
ปุ่น สาเส็ง ๔ พ.ค.๕๖
อาจารย์ครับ ผมมีเรื่องสงสัยอยากถามอาจารย์ว่าคำลาข้าวพระพุทธอันไหนถูกครับ ระหว่าง “เสสัง มังคะลัง ยาจามิ” กับ “เสสัง มังคะลา ยาจามิ” แล้วทั้งสองประโยคนี้แปลต่างกันไหมครับ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะครับ
ลาข้าวพระ
ก. ทําพิธีอย่างหนึ่งเมื่อถอนสํารับพระพุทธ โดยยกมือประนมกล่าวคําว่า เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ แล้วยกสํารับออกมา.