บทความเกี่ยวกับศาสนา-ภาษา-สังคม

ผู้แสวงบุญ

———–

ผมเจอเขาที่ตลาดศรีเมืองเมื่อเช้าวันนี้เอง (อังคารที่ ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๖๒) ช่วงเวลาที่เดินออกกำลังผ่านไปทางตลาดศรีเมือง

ตลาดศรีเมืองอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของบ้านผม เป็นตลาดขนาดใหญ่ แบ่งเป็นโซนผัก โซนผลไม้ อาหารสด ของแห้ง ของเข้าครัวประจำวัน ร้านอาหาร และกิจการอื่นๆ อีกแบบครบวงจร 

ผมเจอเขาที่โซนผลไม้ 

อายุน่าจะราวๆ ๓๐-๓๕ ใช้ภาษาทะเบียนราษฎร์ก็ตรงกับ “ผิวเนื้อดำแดง สัณฐานสันทัด” สวมกางเกงขาสั้นสีกากี เสื้อคอกลมแบบที่ทหารเรือเรียกว่าเสื้อน็อต ชายเสื้ออยู่ในกางเกง เสื้อกางเกงอยู่ในสภาพเก่า ผมยาว แต่ไม่เป็นกระเซิง สวมรองเท้าแตะโทรมๆ มีเชือกฟางผูกแทนหูรองเท้าข้างหนึ่ง 

ใครเห็นก็รู้ว่าเขาเป็นคนโซ 

ตอนนั้นเขาหิ้วถุงพลาสติกที่เรียกกันว่า “ถุงก๊อบแก๊บ” มีส้มสีเหลืองสุกอยู่ในถุงผลหนึ่ง กำลังเดินช้าๆ ไปตามแผงขายผลไม้ 

“ขอสองลูกนะครับ” เขาหยุดหน้าแผงลองกอง ชี้ไปที่ลังลองกอง 

“ไป ไป ไป” คนขายซึ่งเป็นผู้หญิงโบกมือไล่ 

เขาก้มหัวเล็กน้อยแล้วเดินต่อไป 

เขาไปหยุดหน้าแผงมะม่วง “ขอมะม่วงลูกนะครับ” 

คนขายมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหยิบมะม่วงสุกส่งให้ผลหนึ่ง 

“ขอบพระคุณมากครับ ขอให้เจริญๆ” เขารับมะม่วงผลนั้นมาอย่างทะนุถนอมแล้วบรรจงใส่ลงไปในถุง 

เขาไปหยุดหน้าแผงแอปเปิล “ขอลูกนะครับ” 

“เว้ย ของขายโว้ย ไม่ใช่ของแจก ไอ่ห่า” ผู้หญิงเจ้าของแผงโวยวาย “มือตีนก็ดีๆ ไม่รู้จักทำมาหากิน ไอ้สันดาน” 

เขาก้มหัวเล็กน้อย มีรอยยิ้มที่มุมปาก แล้วเดินต่อไป 

โซนผลไม้กว้างมาก กว่าเขาจะเดินจากด้านหนึ่งไปออกอีกด้านหนึ่งก็นานโขอยู่ 

สุดโซนผลไม้เป็นถนนกลางตลาด ถ้าใครเดินตามไปดูก็จะเห็นว่า ตอนนี้ในถุงก๊อบแก๊บใบนั้นมีผลไม้หลากหลายชนิดที่ได้จากเมตตาธรรม 

………………….

พระภิกษุรูปหนึ่ง – จากสีจีวรที่ท่านครอง ผมจำได้ว่าเป็นพระจากวัดเขาวัง เดินประคองบาตรโผล่มุมอาคารออกมาด้วยกิริยาสำรวม 

ตอนนี้ เขานั่งคุกเข่าลงที่ริมถนน สองมือประคองถุงผลไม้ที่ได้มาจากภิกขาจาร เมื่อพระภิกษุรูปนั้นเดินใกล้เข้ามา เขาก็ยกถุงผลไม้ขึ้นจบ เป็นกิริยาที่ใครเห็นก็รู้ว่าต้องการใส่บาตร 

เมื่อพระภิกษุรูปนั้นมาหยุดยืนตรงหน้าและเปิดบาตร เขาก็ประคองถุงผลไม้ขึ้นแล้วหย่อนลงในบาตรทั้งที่ยังนั่งอยู่ 

พระภิกษุรูปนั้นยืนสงบนิ่ง ไม่ได้เปล่งเสียงให้พรอย่างที่พระทั่วไปนิยมประพฤติ ครู่เดียวท่านก็เดินจากไป 

เขายังคงนั่งอยู่ที่ริมถนน ยิ้มน้อยๆ ประนมมือไปทางพระภิกษุรูปนั้นจนท่านเลี้ยวลับตาไป

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๒

๑๐:๓๐

…………………………….

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *