ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นไม่ได้

ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นไม่ได้

————————

ทุกวันนี้เรามีความสัมพันธ์กับกลไกไฮเทค-อย่างเช่นเฟซบุ๊ก-ในฐานะอะไรกับอะไรกันแน่?

เมื่อวาน ผมโพสต์อวยพรวันเกิดเพื่อนไม่ได้ คลิกแล้วไม่ไป 

เฟซบุ๊กขึ้นข้อความว่าโพสต์ไม่ได้

วันนี้ผมโพสต์อวยพรวันเกิดให้ “เพื่อน” ได้ตามปกติแล้วครับ

ขอยืนยันว่าผมไม่ได้ไปปรับไปแก้หรือไปทำอะไรกับกลไกใดๆ ของเฟซบุ๊กทั้งสิ้น 

แต่ปฏิบัติดังที่ผมบอกไว้เมื่อวาน คือ …… งดใช้ 

ไม่โพสต์ 

ไม่คลิก 

ไม่ทำอะไรกับมันทั้งสิ้น 

หันไปทำงานด้านอื่น 

ผ่านไปวันหนึ่ง 

กลับมาลองใหม่ 

น่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง 

ที่โพสต์ไม่ได้ ก็โพสต์ได้ขึ้นมาเฉยๆ 

ที่คลิกไม่ไป ก็ไปตามปกติ

—————

ที่ยกเรื่องนี้มาพูดอีกก็เพื่อชวนให้คิดว่า ทุกวันนี้เรามีความสัมพันธ์กับกลไกไฮเทค-อย่างเช่นเฟซบุ๊ก-ในฐานะอะไรกับอะไรกันแน่ 

กล่าวคือ – 

๑ ในฐานะสิ่งที่เป็นเครื่องมือของเรา เราควบคุมจัดการกับมันได้ทุกกรณี มันขัดข้อง เราสามารถแก้ไขหรือบังคับบัญชาให้มันเลิกขัดข้องได้ แล้วใช้งานมันไปตามความประสงค์ของเราได้ทุกอย่าง

หรือว่า –

๒ ในฐานะที่เราเป็นทาสมัน ต้องพึ่งพามัน เป็นเมืองขึ้นของมัน 

มันจะยอมให้เราใช้เมื่อไร ก็ต้องแล้วแต่มัน 

มันจะไม่ยอมให้เราใช้เมื่อไร ก็ต้องแล้วแต่มันอีกเช่นกัน

ถ้าเป็นในฐานะที่ ๑ ก็แล้วไป

แต่ถ้าเป็นในฐานะที่ ๒ …

ถ้าเราฝากอนาคตไว้กับอุปกรณ์กลไกไฮเทค แต่เราควบคุมมันไม่ได้

ผมว่าอันตรายนะครับ

เกิดอะไรรวนขึ้นมาสักอย่าง เราจะเจอภาวะที่พูดกันว่า-ไปไม่เป็น

………….

ไม่ต้องอะไรมาก ดูกันที่เบอร์โทรศัพท์

เดี๋ยวนี้ น้อยนักที่ใครจะเก็บเบอร์โทรศัพท์ไว้ในความจำ หรือจดไว้แล้วพกติดตัว

คนส่วนมากหรือแทบทั้งหมดเก็บเบอร์โทรศัพท์ไว้ในเครื่องโทรศัพท์ ที่เรียกเป็นคำฝรั่งสั้นๆ ว่า เม็ม-

ลองสมมุติเหตุการณ์ดูว่า วันหนึ่งเราอยู่ข้างถนน จำเป็นจะต้องโทรไปแจ้งเหตุจำเป็นหรือต้องบอกเหตุฉุกเฉิน หรือขอความช่วยเหลือเร่งด่วนจากญาติพี่น้องเพื่อนฝูง 

แต่โทรศัพท์หาย 

หรือไม่หาย แต่แบตเตอรี่หมด 

จะยืมโทรศัพท์ใคร หรือโทรสาธารณะ ก็จำเบอร์ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงไม่ได้ เพราเบอร์อยู่ในเครื่อง

จะทำอย่างไร?

มีใครเคยคิดหาวิธีแก้ไขปัญหาแบบนี้ไว้บ้างหรือเปล่า?

มีคำแนะนำอะไรกันบ้าง

แน่นอน ถ้าคนที่เดินอยู่ตามถนนทุกคนมีน้ำใจไมตรีพร้อมที่จะช่วยเหลือกันและกันเต็มที่-เหมือนมนุษย์ในศาสนาพระศรีอารย์ 

เราก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรเลย 

แต่ในสังคมที่ต่างคนต่างอยู่ ตัวใครตัวมัน มองกันด้วยความหวาดระแวง จ้องแต่จะเอาเปรียบและฉกฉวยประโยชน์จากกันและกัน-แบบทุกวันนี้

ถ้าไปเจอปัญหาแบบนั้นจะทำอย่างไร 

จะแก้ปัญหาอย่างไร

ใครมีสติปัญญาดีก็ขอให้ลองตรึกตรองดู แล้วบอกกล่าวให้เพื่อนมนุษย์รับรู้ไว้บ้าง ก็จะเป็นมหากุศลนะครับ 

จะคิดว่า-อีตาลุงนี่แกก็ฟุ้งซ่านไปตามประสาคนแก่อย่างนั้นเอง อย่าไปสนใจแกเลย-ก็ตามสบายครับ ไม่ว่ากัน

แต่ไม่ประมาทไว้ ดีที่สุด 

และไม่ควรลืมความจริงที่ว่า ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นไม่ได้

เมื่อวาน โพสต์อวยพรวันเกิดเพื่อนไม่ได้

เฟซบุ๊กก็ไม่ได้บอกว่าทำไมจึงขัดข้อง

อยู่มาวันนี้ โพสต์อวยพรวันเกิดเพื่อนได้ตามปกติ

เฟซบุ๊กก็ไม่ได้บอกว่าทำไมจึงเลิกขัดข้อง

ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นไม่ได้

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑

๑๒:๒๕

…………………………….

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

…………………………….