รำพึงรำพันเกี่ยวกับวันเกิด (๒) 
รำพึงรำพันเกี่ยวกับวันเกิด (๒)
——————————-
ผมไม่แน่ใจว่าคนไทยสมัยก่อนเขาทำอะไรกันเมื่อถึงวันเกิด
อันที่จริงควรจะสงสัยด้วยซ้ำไปว่าชาวบ้านสมัยก่อนเขาคิดถึง “วันเกิด” เหมือนคนสมัยนี้กันหรือเปล่า
เท่าที่จำได้ ตั้งแต่เป็นเด็กมาก็ไม่เคยเห็นใครพูดว่า “วันนี้ตรงกับวันเกิดของฉัน” แล้วก็ทำอะไรต่อมิอะไรเป็นการฉลองวันเกิด-อย่างที่นิยมทำกันทุกวันนี้
ตัวผมเองตั้งแต่เกิดมาจนถึงวันนี้ก็ยังไม่เคยทำกิจกรรมอะไรที่พอจะพูดได้ว่าเป็นการฉลองวันเกิด
ใส่บาตรวันเกิด เลี้ยงฉลองวันเกิด ไม่มี
ยิ่งตัดเค้ก เป่าเทียนตามแบบฝรั่งด้วยแล้ว ยิ่งห่างไกลจากความคิดคำนึง
ใส่บาตร ก็คือทานมัยบุญสำเร็จด้วยการให้ ผมทำอยู่แล้วทุกวัน วันเกิดหรือวันไม่เกิดผมก็บริจาคทานทุกวัน ไม่ใช่ทำเฉพาะวันเกิดวันเดียว
ถ้าคนทั้งหลายเขาใส่บาตรเมื่อถึงวันเกิด ผมก็มีวันเกิดทุกวัน ไม่ใช่มีเฉพาะวันที่ ๒๐ มิถุนายนวันเดียว
ถ้าถือเอาไตรสิกขา คือทาน ศีล ภาวนา เป็นหลักในการทำบุญวันเกิด ผมก็ทำบุญวันเกิดอยู่เป็นประจำทุกวัน
ด้วยเหตุผลเช่นนี้ เมื่อถึงวันเกิด ผมก็จึงไม่ได้คิดจะทำอะไรเป็นพิเศษ หรือเป็นการฉลอง เพราะอะไรๆ ที่ว่านั้นผมทำทุกวันอยู่แล้ว
ไม่ใช่ทำเป็นกิจกรรมเฉพาะครั้งคราว
แต่ทำเป็นกิจวัตร
แล้วก็พัฒนาจนเป็นวิถีชีวิต-คือเป็นชีวิตจริง เป็นชีวิตประจำวันจริงๆ
ถ้าจะทำความดี หรือพูดว่า-ถ้าจะนับถือปฏิบัติพระพุทธศาสนา ผมเห็นว่าเราต้องทำให้ถึงระดับเป็นวิถีชีวิต ไม่ใช่ทำเป็นครั้งคราวตามโอกาสพิเศษ
ถ้าจะทำบุญ ก็ทำบุญทุกวัน ไม่ใช่ทำเฉพาะวันเกิดวันเดียว
…………
วันเกิดของผมปีนี้ค่อนข้างพิเศษ คือมีผู้กำหนดให้ผมไปทำความดีเป็นพิเศษเพิ่มขึ้นจากที่ทำอยู่เป็นปกติทุกวัน
เรื่องก็คือ พระคุณท่านพระมหาสุนันท์ สุนนฺโท, ดร. ผู้รับผิดชอบหลักสูตรวิชาการจัดการเชิงพุทธ คณะสังคมศาสตร์ มจร ท่านจัดตารางศึกษาสำหรับนิสิตปริญญาเอก หัวข้อวิชา- “การนำแผนปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนาไปปฏิบัติ : ด้านการศึกษา” กำหนดให้ผมเป็นผู้บรรยายในวันที่ ๒๐ มิถุนายน ๒๕๖๒
ดูเหมือนพระคุณท่านจงใจจัดตารางวันที่ ๒๐ มิถุนายน ให้ผม เพื่อให้ผมได้บำเพ็ญมหากุศลเป็นพิเศษในวันเกิด
นับเป็นกุศลจิตอันประกอบด้วยเมตตา – กราบขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งไว้ ณ ที่นี้
พระคุณท่านพระมหาสุนันท์รูปนี้นับเป็นกัลยาณมิตรโดยแท้ เอื้อเฟื้อกูลกันทั้งทางวัตถุและทางธรรม
ผมไปนมัสการท่านจนถึงวัด
ท่านและคณะสหธัมมิกยกขบวนไปเยี่ยมเยียนผมจนถึงบ้าน
ไม่ใช่ครั้งเดียว แต่หลายครั้ง
โดยฐานะหน้าที่อันเกี่ยวแก่การศึกษา พระคุณท่านพระมหาสุนันท์ได้ทำกิจประหนึ่ง “ไม้ตีระฆัง” สำหรับผม คือเปิดเวทีให้ผมแสดงความรู้ความคิดอยู่เนืองๆ
พูดภาษานักเลงปากท่อก็ว่า – ใช้งานกันอย่างไม่ต้องเกรงใจ
กลองระฆังดังเองไม่ได้ ต้องมีคนตี ฉันใด
ผมจะไปเที่ยวแสดงความรู้ความเห็นฟุ้งเฟื่องไปเองตามที่ต่างๆ ก็ไม่ได้ ฉันนั้น ต้องมีเวที และต้องแสดงตามกรอบขอบเขต
กราบขอบพระคุณท่านพระมหาสุนันท์ สุนนฺโท, ดร. ผู้ทำหน้าที่เป็น “ไม้ตีระฆัง” ให้ผมตลอดมา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งครั้งพิเศษเมื่อวันที่ ๒๐ มิถุนายน ๒๕๖๒
…………
พอรู้ว่าจะได้ไปทำบุญพิเศษในวันเกิด คือบรรยายเรื่อง “การนำแผนปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนาไปปฏิบัติ : ด้านการศึกษา” ให้นิสิตปริญญาเอกฟัง ผมก็เขียนบทความพิเศษขึ้นชุดหนึ่ง ชื่อ “การศึกษาเพื่อการรักษาพระศาสนา” ตั้งใจให้เป็นเอกสารประกอบการบรรยาย
บางส่วนของบทความนั้นญาติมิตรที่สนใจโปรดติดตามอ่านได้ที่ลิงก์ ดังที่ผมเอาแปะไว้ให้นี้
…………………
การศึกษาเพื่อการรักษาพระศาสนา (๑)
การศึกษาเพื่อการรักษาพระศาสนา (๒)
การศึกษาเพื่อการรักษาพระศาสนา (๓)
การศึกษาเพื่อการรักษาพระศาสนา (๔)
การศึกษาเพื่อการรักษาพระศาสนา (๕)
เรื่องที่เกี่ยวข้อง:
คุณสมบัติของชาวพุทธ เพื่อการรักษาพระศาสนา
…………………
ผมอยากบอกแนวความคิดของผมว่า หากเรายังพอใจที่จะ “ฉลองวันเกิด” กันอยู่ ผมขอเสนอแนะให้ฉลองด้วยการทำความดีอย่างใดอย่างหนึ่งอันเป็นสารประโยชน์แก่ตนเองและแก่เพื่อนร่วมโลกตามวิสัยสามารถที่จะพึงทำได้
กินดื่มสนุกสนานเฮฮาในหมู่ญาติมิตร ถ้าอยากทำก็จงทำเถิด ไม่ได้ขัดข้องอะไร
แต่ความดีอันเป็นสาระอื่นๆ ก็ควรคิดทำด้วย
มากกว่าใส่บาตร
มากกว่าถวายสังฆทาน
หรือมากกว่ากิจกรรมอะไรๆ ที่นิยมทำกันทั่วไป
และถ้าเป็นไปได้-ก็ไม่ใช่ทำเฉพาะวันเกิดปีละครั้ง
อีก ๓๖๔ วันก็ควรหาโอกาสทำด้วย ทำติดต่อ ทำเรื่อยไป-เท่าที่วิสัยสามารถของแต่ละคนจะพึงมี
ผู้ที่ยังมีพ่อมีแม่อยู่ เมื่อถึงวันเกิด ขอให้ไปกราบพ่อกราบแม่ ไปอยู่กับท่านสักวันหนึ่ง
ถ้าอยู่กับท่านทุกวันอยู่แล้ว ก็ปรนนิบัติท่านให้ท่านมีความสุขเป็นพิเศษกว่าทุกๆ วัน สักวันหนึ่ง
ท่านที่พ่อแม่ล่วงลับไปหมดแล้ว พอถึงวันเกิด ขอให้ทำบุญอุทิศให้ท่านเป็นพิเศษ-นอกเหนือจากที่ทำอยู่แล้วทุกวัน
ขออนุโมทนาสำหรับท่านที่ประพฤติปฏิบัติเช่นว่านี้อยู่แล้วเป็นปกติ
ขอให้เจริญๆ ยิ่งๆ ขึ้นไปเทอญ
(น่าจะยังมีอีกตอนหนึ่ง)
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๒๑ มิถุนายน ๒๕๖๒
๑๔:๕๘
…………………………….
…………………………….