สตรีกับดอกไม้
สตรีกับดอกไม้ (๑๐)
สตรีกับดอกไม้ (๑๐)
—————————–
และคิดต่อไปถึงศีลกับธรรม
…………………….
โฉมตรู งามนี้เพื่อให้ดูแต่ตา
…………………….
มีข้อสังเกตอีกเรื่องหนึ่ง คือ เวลาอยู่กับบ้าน สตรีส่วนใหญ่จะไม่ค่อยคำนึงถึงการแต่งตัวให้สวยงาม
เว้นไว้แต่เป็นบ้านที่อาจจะมีใครไปใครมาได้ตลอดเวลา เช่นบ้านที่เปิดเป็นร้านค้าไปในตัวเป็นต้น
แต่ครั้นพอเวลาจะออกไปนอกบ้าน โดยเฉพาะถ้าจะต้องไปปรากฏตัวในสถานที่ซึ่งมีผู้คนมากหน้าหลายตาด้วยแล้ว สตรีปกติทั่วไปจะต้อง “แต่งตัว” ให้สวยงามเสมอ
สำหรับสตรีที่ยังโสด หรือที่เคยไม่โสดแต่ตอนนี้โสด ก็ไม่ควรสงสัยว่าอะไรเป็นเหตุให้ต้องแต่งตัวให้สวยงามเวลาออกไปนอกบ้าน
เพราะห้วงเวลาขณะนั้นเธอยังไม่ต้องทำหน้าที่ของดอกไม้กับใคร
แต่สตรีที่ไม่โสดนี่สิ ผมสงสัยว่า อะไรคือผลที่ต้องการในการที่แต่งตัวให้สวยงามเวลาออกไปนอกบ้าน
ในเมื่อมีคนที่ตนเองจะต้องทำหน้าที่ของดอกไม้กับเขาอยู่ในบ้านเรียบร้อยแล้ว
เวลาอยู่กับบ้านต่างหากที่สตรีควรจะแต่งตัวให้สวยงาม
โดยเฉพาะตอนที่จะเข้านอนด้วยแล้วควรจะต้องสวยเป็นพิเศษ
ถ้าจะให้เห็นประเด็นนี้ชัดขึ้น ต้องเปรียบเทียบใหม่
คือเปรียบเหมือน-ทำอาหารให้คนในบ้านรับประทาน
ขณะนั้นคนรับประทานอยู่ในบ้าน
คนทำ ทำเสร็จก็ยกอาหารนั้นออกไปนอกบ้าน
เข้าบ้านนั้นออกบ้านนี้
ไปไหนๆ ทั่วไปหมด
ถามว่า จะยกอาหารออกไปนอกบ้านทำไม
ในเมื่อคนที่จะรับประทานนั้นรออยู่ในบ้านแล้ว
…………………
พูดมาถึงตอนนี้ ทำให้นึกถึงวัฒนธรรมการแต่งกายคลุมหน้าของสตรีอาหรับ ที่เวลาออกไปนอกบ้านเธอจะต้องคลุมหน้ามิดชิด ดูเหมือนจะรวมไปถึงแขนขามือเท้าด้วย (ไม่แน่ใจว่าเฉพาะสตรีที่แต่งงานแล้วหรือรวมทั้งสตรีที่ยังโสดด้วย)
เคยได้ฟังคำอธิบายถึงเหตุผลที่ต้องแต่งตัวในลักษณะเช่นนั้นว่า เพื่อไม่ให้ผู้ชายนอกบ้านมองเห็นความสวยงามของใบหน้าและเรือนร่าง ซึ่งย่อมจะทำให้เกิดกิเลสราคะได้
เพราะความสวยงามนั้นจะต้องสงวนไว้เฉพาะชายที่เป็นสามีเท่านั้น
ถ้าเหตุผลที่ว่านี้เป็นความจริง ก็ต้องนับว่าการแต่งกายคลุมหน้าเช่นนั้นสอดรับกับสัจธรรมตามธรรมชาติที่ว่า สตรีแต่งตัวให้สวยงามก็เหมือนดอกไม้ที่เกิดขึ้นด้วยเหตุผลเพื่อการสืบพันธุ์
และในเมื่อกิจกรรมเช่นนั้นมีตัวบุคคลผู้จะร่วมกระทำอยู่แน่นอนแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลอันใดที่จะต้องเอาความสวยงามนั้นไปเสนอแก่ตาบุคคลอื่นใดอีก
อุปมาเหมือนสินค้าชิ้นหนึ่งและมีชิ้นเดียว ที่มีผู้ซื้อแล้ว
ไม่มีสิทธิ์ที่จะขายให้ลูกค้าคนไหนอีกแล้ว
จะเอาไปอวดไปโชว์ตามที่ต่างๆ ด้วยเหตุผลอะไรเล่า-ถ้าไม่ได้คิดจะขายอีก?
แต่อย่างไรก็ตาม ความจริงที่จะต้องยอมรับก็คือ ทุกวันนี้สตรีไม่ได้แต่งตัวด้วยเจตนาที่จะไปเป็นดอกไม้ทำหน้าที่สืบพืชพันธุ์ให้ใครเสมอไป
เหตุผลจริงๆ ก็แต่งเพื่อให้สุภาพเรียบร้อย หรือให้ดูดี แล้วก็จบแค่นั้น
ไม่มีใครคิดลึกคิดไกลไปถึงเหตุผลต้นเดิมอะไรนั่นหรอก
เพราะฉะนั้น ผมว่าเราก็ควรจะต้องมองกันด้วยเจตนาดีเป็นที่ตั้ง
ที่ผมนำประเด็นนี้มาเสนอ ก็เป็นเพียงชวนให้คิดให้เกิดปัญญา
มิได้ประสงค์จะให้เกิดปัญหาขัดแย้ง
เพราะฉะนั้น ท่านสุภาพสตรีทั้งหลายจะแต่งตัวด้วยความประสงค์อะไรกันบ้าง ก็เชิญตามสบายครับ
(มีต่อ)
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๒๙ ธันวาคม ๒๕๖๓
๑๘:๕๐
………………………….
สตรีกับดอกไม้ (๑๑)
…………………………
สตรีกับดอกไม้ (๙)
…………………………