สลากภัต (บาลีวันละคำ 476)
สลากภัต
ภาษาไทยอ่านว่า สะ-หฺลาก-กะ-พัด
บาลีเป็น “สลากภตฺต” อ่านว่า สะ-ลา-กะ-พัด-ตะ
ประกอบด้วย สลากา + ภตฺต = สลากภตฺต
(ในภาษาไทย “สลากา” ใช้เป็น “สลาก”)
“สลากา” (อิตถีลิงค์) แปลตามศัพท์ว่า “ขยับได้” (ตรงกันข้ามกับติดตายอยู่กับที่ หรือแข็งทื่อ)
“สลากา” ในบาลีใช้ในหลายความหมาย (บางความหมายไม่ได้เป็นไปตามรากศัพท์) ดังต่อไปนี้ –
(1) ธนู, ลูกดอก
(2) ไม้, หมุด, ราว
(3) ใบหญ้า
(4) โครงร่ม
(5) ดินสอ, ไม้ป้ายน้ำมันทาตา
(6) เข็มชนิดหนึ่ง
(7) เครื่องมือศัลยกรรมอย่างหนึ่ง
(8) ไม้ตีฆ้อง
(9) องคชาต
(10) อุปกรณ์ลงคะแนนและแจกอาหาร, การออกเสียง, ฉลาก
อย่างไรก็ตาม “สลากา” ในความหมายที่เข้าใจทั่วไปคือ –
(๑) การลงคะแนนเพื่อให้ได้ตัวผู้มีสิทธิ์หรือผู้เป็นตัวการ เช่นในกรณีสิ่งของมีจำกัด แต่ผู้มีสิทธิ์จะได้รับมีหลายคน
(๒) กรรมวิธีสุ่มเลือก เช่นในกรณีสิ่งของมีครบตัวผู้รับ แต่ชนิดและคุณภาพต่างกัน ใครจะได้ของชิ้นไหน เป็นไปตามสลากที่จับ
“ภตฺต” แปลตามศัพท์ว่า “ของเป็นเครื่องกิน” “ของที่จะพึงกลืนกิน” หมายถึง อาหาร, ของบำรุงเลี้ยงร่างกาย, อาหารที่เป็นมื้อ
ในที่บางแห่ง “ภตฺต” หมายถึง “ข้าวสุก” แต่ความหมายที่เข้าใจกันเป็นสามัญคือ “อาหาร”
“สลากภตฺต” ในความหมายเดิมหมายถึงอาหารที่ถวายด้วยวิธีที่พระสงฆ์จับสลากกันว่าใครจะได้เป็นผู้รับ (กรณีมีผู้นำอาหารมาถวาย แต่อาหารมีจำกัดไม่เพียงพอแก่พระสงฆ์ทั้งหมด)
ในเมืองไทย (น่าจะเหมือนกันทุกพื้นที่) “สลากภัต” เป็นการทำบุญถวายผลไม้ตามฤดูกาล (มีของแห้งและไทยธรรมอื่นๆ ประสมด้วยตามกำลัง) โดยชาวบ้านจัดของไปถวายครบจำนวนพระภิกษุสามเณร แล้วจับสลากกันว่ารูปไหนจะได้รับของโยมรายไหน นับเป็นงานบุญตามเทศกาลชนิดหนึ่ง
พจน.42 บอกไว้ว่า –
“สลากภัต : อาหารแห้งหรือผลไม้ถวายพระโดยวิธีจับฉลาก เช่น สลากภัตข้าวสาร สลากภัตทุเรียน”
: คนใจดี หาช่องทางทำบุญทำทาน
: คนใจพาล หาเรื่องทำบาปร่ำไป
—————-
(ถวาย “สลากภัต” แด่ท่านพระมหารุ่งอรุณ อรุณโชติ ด้วยความเคารพ)
3-9-56