สวัสดี (บาลีวันละคำ 595)

สวัสดี

อ่านว่า สะ-หฺวัด-ดี

บาลีเป็น “สุวตฺถิ” อ่านว่า สุ-วัด-ถิ

“สุวตฺถิ” มาจาก สุ (= ดี, งาม) + อตฺถิ (= มี, เป็น)

“อตฺถิ” เป็นคำกริยา รากศัพท์มาจาก อสฺ (ธาตุ = มี, เป็น) ลบที่สุดธาตุ + ติ (วิภัตติอาขยาต ปฐมบุรุษ เอกพจน์) แปลง ติ เป็น ตฺถิ

: อสฺ > อ + ติ > ตฺถิ (= อ + ตฺถิ) = อตฺถิ แปลว่า ย่อมมี, ย่อมเป็น

สุ + อตฺถิ :

สุ แผลงเป็น สุว + อตฺถิ หรือ สุ + ว (คำประเภท “อาคม”) + อตฺถิ : สุ + ว + อตฺถิ = สุวตฺถิ (สุ-วัด-ถิ)

(ลองออกเสียง สุ–อัตถิ เร็วๆ จะได้เสียง สุ-วัด-ถิ หรือ สฺวัด-ถิ)

“สุวตฺถิ” สันสกฤตเป็น “สฺวสฺติ” เราเขียนอิงสันสกฤต จึงเป็น “สวัสดี”

“สุวตฺถิ – สฺวสฺติ – สวัสดี” แปลตามศัพท์ว่า “มีดี” หรือ “เป็นดี” เราแปลทับศัพท์ว่า “ความสวัสดี” หมายถึง ความเจริญสุข, ความดีงาม, การอยู่ดี, ความปลอดภัย, ความรุ่งเรือง, การได้รับพร, ความสำเร็จ, ความสมหวัง, ความสงบเย็น

สวัสดิคาถา-คาถาเพื่อความสวัสดี :

นาญฺญตฺร  โพชฺฌา  ตปสา

นาญฺญตฺร  อินฺทฺริยสํวรา

นาญฺญตฺร  สพฺพนิสฺสคฺคา

โสตฺถึ  ปสฺสามิ  ปาณินํ.

โพชฌะ-ปัญญาหยั่งรู้ทันรู้เท่า-หนึ่ง

ตบะ-พากเพียรแผดเผาความชั่วร้าย-หนึ่ง

อินทรียสังวร-สติระวังใจกายเมื่อรับอารมณ์-หนึ่ง

นิสสัคคะ-ยกใจมิให้จมอยู่กับความยึดอยาก-หนึ่ง

ผิว่าปราศจากธรรมทั้งสี่ประการดังกล่าวมา

ตถาคตไม่เห็นว่าปวงประชาจะมีความสวัสดีได้เลย

(สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ๑๕/๒๖๕)

สิทธิการิยะ :

ท่านว่าเสกทุกวัน ปฏิบัติทุกวัน สวัสดีนักแล

1-1-57

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย