ใกล้เกลือกินด่าง

ใกล้เกลือกินด่าง

—————–

ฝรั่งคนหนึ่งอุ้มขันน้ำสีเงินแบบขันข้าวที่คนไทยใส่ข้าวสุกไปทำบุญตักบาตรที่วัด ในขันมีน้ำสะอาดอยู่ค่อนขันผสมด้วยน้ำอบไทย มีดอกมะลิลอยอยู่เต็ม มีจอกใบเล็กๆ ลอยอยู่ในขันนั้นใบหนึ่ง

ฝรั่งคนนั้นอุ้มขันน้ำเดินไปตามถนน เจอคนที่คะเนว่าอายุมากกว่าตนก็เข้าไปหยุดยืนตรงหน้า เอาจอกใบน้อยตักน้ำในขันยื่นออกไปพลางพูดภาษาไทยกระท่อนกระแท่นแบบฝรั่งพูดไทยไม่ชัดทั่วๆ ไป ฟังได้ความว่า

“ขออนุญาตรดน้ำสงกรานต์หน่อยนะครับ”

คนที่ถูกฝรั่งขอรดน้ำทำท่างงๆ นิดหนึ่ง แล้วก็ยิ้ม แล้วก็ประคองมือหงายขึ้นรับน้ำที่รินลงในมือ

“ขอพรด้วยครับ” ฝรั่งพูดไทยไม่ชัดเบาๆ

คนที่ถูกฝรั่งรดน้ำทำท่างงๆ นิดหนึ่ง แล้วก็ยิ้ม

“อายุ วัณโณ สุขัง พลัง โชคดีมีสตังค์ กู๊ดบาย”

ฝรั่งก้มศีรษะรับพร ยิ้มอย่างมีความสุข แล้วอุ้มขันน้ำเดินต่อไป 

จากถนนนั้นสู่ถนนโน้น 

จากหมู่บ้านนั้นสู่หมู่บ้านโน้น

—————

จะตั้งถังตั้งโอ่งริมถนน 

เปิดเพลงหนวกหูไปถึงพรหมโลก 

เต้นท่าไส้เดือนคลุกขี้เถ้า 

เอาน้ำสาดรถทุกคันที่ผ่านไปมา

จนน้ำนองไปทั้งถนน

ก็เชิญตามสบาย

—————

จะเอาถังเอาโอ่งใส่น้ำบรรทุกรถขับตระเวนไปตามถนน

เที่ยวสาดรถทุกคัน สาดคนทุกคนที่สวนทางมาเหมือนคนเมายา

จนน้ำนองไปทั้งถนน

ก็เชิญตามสบาย

—————

หรือจะปิดถนนข้าวเปลือก 

เลือกถนนข้าวเจ้า

เล่นสาดน้ำกันสามวันสามคืน

ก็เชิญตามสบาย

—————

แต่ถ้าใครพอมีเวลา 

ช่วยตามหาฝรั่งคนนั้นให้ทีนะครับ

จะถามอะไรหน่อย

“โรงเกลือไปทางไหน?”

พูดเป็นภาษาฝรั่งว่ายังไงนะ ใครรู้ช่วยบอกที

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๗ เมษายน ๒๕๕๙

๑๐:

———-

ใกล้เกลือกินด่าง : มองข้ามหรือไม่รู้ค่าของดีที่อยู่ใกล้ตัวซึ่งจะเป็นประโยชน์แก่ตน กลับไปแสวงหาสิ่งอื่นที่ด้อยกว่า.

(พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๕๔)