คิดซะ
คิดซะ
——
ผู้ทำประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติและประชาชน ในสังคมของเราพอจะแบ่งเป็นกลุ่มใหญ่ได้ ๒ กลุ่ม คือ –
กลุ่มหนึ่ง ต้องมีตำแหน่ง มีหน้าที่ มีค่าตอบแทน มีสวัสดิการ และที่สำคัญมีโอกาสและมีอำนาจที่จะกอบโกยผลประโยชน์เพื่อตัวเองและพวกพ้องได้อย่างเต็มที่ – ต้องมีอย่างนี้ต้องได้อย่างนี้จึงจะทำ ถ้าไม่มีอย่างนี้ไม่ได้อย่างนี้ ก็จะไม่ทำเด็ดขาดแม้สิ่งที่ควรทำจะหล่นลงมากองอยู่ตรงหน้าก็ตาม
คนกลุ่มนี้ยังไม่ได้ทำอะไร (และถ้าไม่ได้รับเลือกก็จะหายหน้าไปอย่างรวดเร็ว!!)
อีกกลุ่มหนึ่ง ลงมือทำไปตามที่ตนสามารถจะทำได้ ไม่ต้องการตำแหน่ง ไม่ต้องการค่าตอบแทนและสวัสดิการใดๆ ไม่ต้องการให้มีใครมายกย่องชื่นชม บางที (ส่วนมาก) ไม่เปิดเผยตัวเอง ไม่อยากให้ใครรู้ว่าตนเป็นผู้ทำ มีแต่สำนึกว่าเป็นหน้าที่ในฐานะพลเมืองดีที่จะต้องช่วยกันทำ
คนกลุ่มนี้ทำมาแล้ว กำลังทำอยู่ และจะทำต่อไป
………………..
เวลานี้ เรากำลังจะคัดเลือกคนที่จะเข้าไปทำประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติและประชาชน
ขอให้สังเกตว่า คนที่เรากำลังคัดเลือกคือคนในกลุ่มแรก
เราต้องใช้ทรัพยากร-เช่นงบประมาณ-จำนวนมหาศาล เพื่อคัดเลือกเอาคนที่จะเข้าไปทำประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติและประชาชนโดยต้องมีตำแหน่ง มีหน้าที่ มีค่าตอบแทน มีสวัสดิการ และที่สำคัญมีโอกาสและมีอำนาจที่จะกอบโกยผลประโยชน์เพื่อตัวเองและพวกพ้องได้อย่างเต็มที่
แต่ในเวลาเดียวกัน เราก็ละเลย ไม่เคยคิดถึง ไม่เคยระลึกถึง ไม่เคยตั้งงบประมาณแม้เพียงน้อยนิดที่จะสนับสนุนส่งเสริมคนที่กำลังทำประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติและประชาชนโดยไม่ต้องการตำแหน่ง ไม่ต้องการค่าตอบแทนและสวัสดิการใดๆ ไม่ต้องการให้มีใครมายกย่องชื่นชมใดๆ
น่าแปลกไหม-ที่เรากำลังทำอย่างนี้
ไม่ต้องบอกนะครับว่า-ที่ไหนๆ เขาก็ทำกันอย่างนี้ เขาทำกันทั่วโลก
เพราะผมก็รู้แล้วเหมือนกับที่ท่านรู้-ว่าเขาทำกันทั่วโลก
ผมเพียงแต่อยากชวนให้ลองคิด
ถ้ายังไม่เคยมองมุมนี้
มองซะ
ถ้ายังไม่เคยคิด
คิดซะ
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๒๑ มีนาคม ๒๕๖๒
๑๑:๒๒
