ปักษี (บาลีวันละคำ 1,216)
ปักษี
อ่านว่า ปัก-สี
บาลีเป็น “ปกฺขี” อ่านว่า ปัก-ขี
ประกอบด้วย ปกฺข + อี ปัจจัย
(๑) “ปกฺข” (ปัก-ขะ) รากศัพท์มาจาก –
(1) ปจฺ (ธาตุ = สุก) + ข ปัจจัย, แปลง จฺ เป็น กฺ
: ปจฺ + ข = ปจฺข > ปกฺข แปลตามศัพท์ว่า “กาลเป็นเหตุสุกแห่งสิ่งที่เป็นอยู่” = ระยะเวลาครึ่งเดือน
(2) ป (แทนศัพท์ วิคต = หายไป, ไม่มี) + อกฺข (เพลารถ)
: ป + อกฺข = ปกฺข แปลตามศัพท์ว่า “ผู้ปราศจากแข้งที่เป็นเหมือนเพลารถ” = คนง่อย
(3) ปตฺ (ธาตุ = ไป, เป็นไป) + ข ปัจจัย, แปลง ตฺ เป็น กฺ
: ปตฺ + ข = ปตฺข > ปกฺข แปลตามศัพท์ว่า (1) “สิ่งที่เป็นไป” = พู่ของลูกธนู (2) “อวัยวะเป็นเครื่องบินไป” = ปีกนก
พจนานุกรมบาลี-อังกฤษ ประมวลความหมายของ “ปกฺข” ไว้ดังนี้ :
(1) ด้านข้างของร่างกาย, สีข้าง, ปีก, ขนนก (side of the body, flank, wing, feathers)
(2) ปีกข้างหนึ่งของบ้าน (wing of a house)
(3) ปีกนก (wing of a bird)
(4) ด้านข้าง, ส่วน (side, party, faction)
(5) ครึ่งเดือนทางจันทรคติ, หนึ่งปักษ์ (one half of the lunar month, a fortnight)
(6) ทางเลือก, คำแถลงของฝ่ายหนึ่งที่มีต่ออีกฝ่ายหนึ่ง (alternative, statement)
(7) (คุณศัพท์) ร่วมกับ, ผู้เข้าร่วมเป็นพวก, ลูกศิษย์หรือลูกน้อง (associated with, a partisan, adherent)
(8) (ในคำว่า “หตปกฺข”) ผู้ถูกบาดเจ็บ ฯลฯ เข้าที่ข้างหนึ่ง, เป็นอัมพาตไปข้างหนึ่ง, คนพิการ (one who is struck on one side, paralysed on one side, a cripple)
ในที่นี้ “ปกฺข” หมายถึง ปีกนก (wing of a bird)
(๒) ปกฺข + อี ปัจจัย
“อี” ในที่นี้เป็นปัจจัยใน “ตทัสสัตถิตัทธิต” (ตะ-ทัด-สัด-ถิ-ตัด-ทิด)
ไวยากรณ์ง่ายๆ :
๑ ตัทธิต : ศัพท์จำพวกหนึ่งที่ลงปัจจัยแทนความหมายต่างๆ เช่น –
(1) สฺยาม = ประเทศไทย
(2) สฺยาม + ณิก (ณิก ปัจจัย แทนศัพท์ว่า “ชาต = เกิด”) : สฺยาเม ชาโต = (ลบ ณ) สฺยามิโก > สฺยามิก = ผู้เกิดในประเทศสยาม = ชาวสยาม (ไม่เห็นคำว่า “ชาต = เกิด” เพราะใช้ ณิก ปัจจัยแทน)
๒ “ตทัสสัตถิตัทธิต” หมายถึง ตัทธิตที่ลงปัจจัยแทนศัพท์ว่า “มี”
ปกฺข + อี = ปกฺขี
สูตร : ปกฺขา อสฺส อตฺถีติ ปกฺขี = ปีกของสัตว์นั้น มีอยู่ เหตุนั้น สัตว์นั้นจึงชื่อว่า “ปกฺขี” = สัตว์ที่มีปีก
“ปกฺขา อสฺส อตฺถีติ” เรียกว่า ตั้งวิเคราะห์ รูปวิเคราะห์ หรือ บทวิเคราะห์ = กระบวนการหาความหมายของศัพท์
“ปกฺขี” เรียกว่า บทปลง = รูปศัพท์ที่ลงปัจจัยสำเร็จแล้ว
สรุป : ปกฺขี แปลตามศัพท์ว่า “สัตว์ที่มีปีก (สำหรับบิน)” หมายถึง นก
“ปกฺขี” เป็น “ปกฺษินฺ” ในสันสกฤต เราใช้รูปผสมบาลีสันสกฤตเป็น “ปักษี” และใช้ตามสันสกฤตเป็น “ปักษิน” ด้วย และเพื่อให้ได้เสียงสัมผัสในบทกลอน เราก็แผลงเป็น “ปักษา” อีกรูปหนึ่ง
ปักษี ปักษิน ปักษา หมายถึง นก
: มนุษย์มีสองแขนสองขา ไขว่คว้าหาแล้วหาอีก
: นกมีแค่สองปีก ไปไหนก็ไปแต่ตัว
27-9-58