ไพรีพินาศ (บาลีวันละคำ 1,524)
ไพรีพินาศ
อ่านว่า ไพ-รี-พิ-นาด
ประกอบด้วย ไพรี + พินาศ
(๑) “ไพรี”
บาลีเป็น “เวรี” มาจากคำว่า เวร (เว-ระ) + อี ปัจจัย
“เวร” รากศัพท์มาจาก –
ก) วิ (คำอุปสรรค = พิเศษ, ต่างไปจากปกติ) + อรฺ (ธาตุ = ไป, เป็นไป) + อ ปัจจัย, แผลง อิ ที่ วิ เป็น เอ (วิ > เว)
: วิ + อรฺ = วิร > เวร (นปุงสกลิงค์) แปลตามศัพท์ว่า “กรรมที่เป็นไปโดยอาการผิดรูป” (คือเจตนาปองร้ายอันน่ารังเกียจ)
ข) วีร (ผู้กล้า) + ณ ปัจจัย, ลบ ณ, แผลง อี ที่ วี-(ร) เป็น เอ (วีร > เวร)
: วีร + ณ = วีรณ > วีร > เวร แปลตามศัพท์ว่า “อารมณ์ที่มีอยู่ในผู้กล้าโดยมาก” (ผู้จองเวรคือผู้กล้าที่จะเสีย)
“เวร” แปลตามความหมายว่า ความเกลียด, ความพยาบาท, การเป็นปรปักษ์, ความโกรธ, ความปองร้าย, ความยินร้าย, ความแค้นเคือง, ความคิดร้ายตอบแก่ผู้ทำร้าย, บาป, อกุศล (hatred, revenge, hostile action, sin)
เวร + อี = เวรี แปลว่า “ผู้มีความยินร้ายต่อกัน” หมายถึง ข้าศึก, ศัตรู, ผู้จองเวรกัน
พจนานุกรมบาลี-อังกฤษ แปล “เวรี” เป็นอังกฤษว่า bearing hostility, inimical, revengeful (เป็นศัตรู, เป็นปฏิปักษ์, ผูกพยาบาท)
“เวรี” สันสกฤตเป็น “ไวรินฺ”
สํสกฤต-ไท-อังกฤษ อภิธาน บอกไว้ว่า –
“ไวรินฺ, ไพรินฺ : (คำนาม) ศัตรู; วีรบุรุษ; an enemy; a hero; – ค. อันเป็นฆ่าศึกหรือศัตรู (ต่อกัน); hostile, inimical.”
เวรี > ไวรินฺ >ไพรินฺ ภาษาไทยใช้เป็น “ไพรี”
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“ไพรี : (คำนาม) ผู้มีเวร; ข้าศึก. (ส. ไวรินฺ; ป. เวรี).”
(๒) “วินาศ”
บาลีเป็น “วินาส” (วิ-นา-สะ) รากศัพท์มาจาก วิ (พิเศษ, แจ้ง, ต่าง) + นสฺ (ธาตุ = พินาศ, หายไป) + ณ ปัจจัย, ลบ ณ, ยืดเสียง อะ ที่ น-(สฺ) เป็น อา (นสฺ > นาสฺ)
: วิ + นสฺ = วินส + ณ = วิสนณ > วินส > วินาส แปลตามศัพท์ว่า “ความหายไป” หมายถึง ความพินาศ, ความล่มจม, ความสูญหาย (destruction, ruin, loss)
“วินาส” ใช้ในภาษาไทยตามรูปสันสกฤตเป็น “วินาศ” (วิ-นาด)
สํสกฤต-ไท-อังกฤษ อภิธาน บอกไว้ว่า –
“วินาศ : (คำนาม) อันตรธาน, การสังหาร, กษัย, ฯลฯ; disappearance, destruction, loss, &c..”
“วินาศ” แผลง ว เป็น พ ตามหลักนิยมในภาษาไทย จึงเป็น “พินาศ”
พจน.54 บอกไว้ว่า –
“พินาศ : (คำนาม) ความเสียหายสิ้นเชิง, ความเสียหายย่อยยับ. (คำกริยา) เสียหายสิ้นเชิง, เสียหายย่อยยับ. (ป. วินาส; ส. วินาศ).”
ไพรี + พินาศ = ไพรีพินาศ มีความหมายว่า ข้าศัตรูพ่ายแพ้ย่อยยับไป
คำว่า “ไพรีพินาศ” เป็นชื่อพระบูชาและพระกริ่งที่จัดสร้างโดยวัดบวรนิเวศวิหาร
กล่าวกันว่า คำนี้แต่เดิมเป็นนามของพระพุทธรูปศิลาศิลปะบายน ประทับนั่งแสดงปางประทานอภัย ซึ่งมีผู้นำมาถวายพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวในสมัยที่ทรงผนวชและประทับที่วัดบวรนิเวศวิหาร อันเป็นช่วงที่ในราชสำนักเกิดเหตุการณ์วุ่นวายแล้วสามารถคลี่คลายลงได้ พระองค์จึงพระราชทานนามว่า “พระไพรีพินาศ” อันเป็นเครื่องเตือนสติให้พึงกำจัดกิเลสที่เป็นไพรีในใจตนเอง
…………
: ทั้งไพรีทั้งตัวเรา
ถ้ายอมให้กิเลสแผดเผา ก็มีแต่จะพินาศและพินาศ
: ทั้งตัวเราทั้งไพรี
ถ้ากลับเป็นมิตรไมตรี ก็มีแต่จะพิลาสแสนพิลาส
6-8-59